Klokke (fleirtyding)

Klokke, gjennom latin cloc(c)a frå keltisk cloc 'bjølle', opphavleg eit onomatopoetikon, er eit ord som vert brukt om ulike innretningar. Opphavet til omgrepet klokke er ein kegleforma djup metallskål, vanlegvis opphengd med opninga nedetter, som gjev ein klingande lyd frå seg når det vert slege på skålen med ein hammar, eller skålen når skålen er utstyrt med ein kolv som heng inni han og slær mot veggen på skålen når skålen vert sett i rørsle. Dels med utgangspunkt i at klokker kan nyttast til å gje signal, dels med utgangspunkt i forma, har ordet klokke fått fleire ulike tydingar:

• Klokker som mekaniske eller elektroniske instrument som måler tida og syner kva slags tid på døgret det er
• Astronomisk klokke som syner astronomisk informasjon
• Klokke i digital elektronikk
• Små klokker eller bjøller
• Kyrkjeklokker
• Klokkespel, som er visse typar musikkinstrument med lyd som store og små klokker, eller med klokker med ulik storleik som lydgjevar.
• Osteklokker, klokker av til dømes glas eller keramikk som er meint å plasserast over ost for å få osten til å halda seg og ikkje turke ut.
• Dykkarklokker, innretningar som nyttast av folk som skal arbeide eller opphalde seg under vatn.
• Klesplagget klokke, eit kort skjørt eller ein liten ermelaus kjole.
• Blåklokke og andre klokkeliknande blomar

---

Dette er ei fleirtydingsside. Ho listar sider om ulike emne som elles ville hatt same namnet. Dersom du følgde ei lenkje hit, kan du kanskje gå tilbake og rette henne slik at ho peikar direkte til den rette sida.

Kjelde

• Falk og Torp 1903: Etymologisk ordbog over det norske og det danske sprog Faksimileutg. Bjørn Ringstrøms antikvariat 1992 ISBN 82-90520-16-6