Månsing

Månsing er eit svensk og norsk løynspråk med hovudsakleg norsk grammatikk og ordtilfang, men òg med vesentlege innslag av lånord frå romani rakripa, rodi, jenisch, samisk og ymse andre språk. Dette løynspråket har tradisjonelt først og fremst vore bruka av sosiale utgrupper, inkludert tiggarar og småkriminelle, i byane i Sverige og på Austlandet. Månsing blir ikkje tradisjonelt rekna som eit eige språk, men heller som sosiolektar av svensk og norsk.

Bibliografi[endre | endre wikiteksten]

Bergman, Gösta: Rotvälska : rommani, månsing, förbrytarspråk och slang. Stockholm : Wahlström & Widstrand, 1931. [1]^{[daud lenkje]}
Iversen, Ragnvald: The Månsing in Norway. (Secret languages in Norway: 2) Oslo : I kommisjon hos Dybwad, 1950. [2]^{[daud lenkje]}, [3] Arkivert 2012-02-10 ved Wayback Machine.
Ribsskog, Øyvin: Hemmelige språk og tegn : taterspråk, tivolifolkenes språk, forbryterspråk, gateguttspråk, bankespråk, tegn, vinkel- og punktskrift. Oslo : Tanum, 1945. [4]^{[daud lenkje]}

BIBSYS Arkivert 2017-12-03 ved Wayback Machine.
Denne språkartikkelen er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å utvide han.