Shah Deniz-feltet
| Shah Deniz | |
|---|---|
| Informasjon | |
| Operatør | Statoil (25,5 %), SOCAR (10 %), Total S.A. (10 %), LukAgip, eit interessentskap med Eni og LUKoil (10%), Oil Industries Engineering & Construction (OIEC) (10 %) og Turkish Petroleum Overseas Company Limited (9 %). |
| Produksjon | 7 bcm/år |
| Tilknytt terminal | Sangachalterminalen |
| Funnår | |
| Oppstart | 2006 |
| Geografi og geologi | |
| Plassering | Kaspihavet i Aserbajdsjan |
| Koordinatar | 39°58′N 50°13′E / 39.967°N 50.217°E
|
| Havdjupne | 600 m
|
| Rettshavarar | |
| BP | |
Shah Deniz-feltet er det største naturgassfeltet i Aserbajdsjan. Det ligg sør i Kaspihavet, utanfor kysten av Aserbajdsjan, om lag 70 km søraust for Baku på ei djupne på om lag 600 m. Feltet dekkjer om lag 860 km². Shah Deniz-gassen og kondensatfeltet vart oppdaga i 1999. Det fører gass til Europa utan å gå gjennom land som Russland og Iran, som vert rekna som politisk utstabile.[1] av somme for å få i stand Nabucco-røyrleidningen.
Eigarskap
[endre | endre wikiteksten]Shah Deniz-feltet vert operert av BP som eig 25,5%. Andre partnarar er Statoil (25,5%), SOCAR (10%), Total S.A. (10%), LukAgip, eit interessentskap med Eni og LUKoil (10%), OIEC (10%) og TPAO (9%).
Reservar
[endre | endre wikiteksten]Shah Deniz-reservane er estimert til å innehalde mellom 1,5 milliardar tønner til 3 milliardar tønner olje tilsvarande 50 til 100 milliardar kubikkmeter gass. Gassproduksjonen ved oppstarten i 2005 vart estimert til om lag 7 milliardar kubikkmeter årleg. Shah Deniz-feltet inneheld òg gasskondensat i overkant av 400 millionar kubikkmeter.
Røyrleidning
[endre | endre wikiteksten]Den 692 km lange Sør-Kaukausus-røyrleidninga, som kom i drift frå slutten av 2006, transporterer gass frå Shah Deniz-feltet i den aserbajdsjanske sektoren av Kaspihavet til Tyrkia via Georgia.
Det tilknytte kondensatet vert blanda med olje frå ACG-feltet og transportert til Tyrkia via Georgia langs Baku–Tbilisi–Ceyhan-røyrleidninga.
Nyare utvikling
[endre | endre wikiteksten]Shah Deniz-systemet starta å produsere gass mot slutten av desember 2006, tre månader seinare enn venta, men vart tvungen til å stenge ei kort stund i januar 2007. Dette medførte at Georgia måtte kjøpe naudgassforsyningar frå Russland til marknadspris. Georgia håpte at produksjonen frå Shah Deniz ville gjere landet mindre avhengig av Russland når det kom til energi og politikk.[1]
I juli 2007 var gassanlegget på Sangachalterminalen fullt operasjonelt, der all gassen frå Shah Deniz vart prosessert.[2]
Shah Deniz trinn 2 er no godkjend. Dette prosjektet omfattar ei ny gassplattform, undersjøiske brunnar og utviding av gassanlegget på Sangachalterminalen, til ein estimert kostnad på minst $10 milliardar.[3]
Sjå òg
[endre | endre wikiteksten]Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- Denne artikkelen bygger på «Shah Deniz gas field» frå Wikipedia på engelsk, den 17. desember 2010.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ 1,0 1,1 MacAlister, Terry (5. februar 2007). «More trouble for BP as gas scheme is halted». London: Guardian. Henta 17. desember 1020.
- ↑ Clare Watson (5. juli 2007). «Gas from Shah Deniz field now flowing to Turkey, Statoil reveals». Energy Business Review. Arkivert frå originalen 22. juli 2011. Henta 17. desember 2010.
- ↑ Aida Sultanova; Andrew Langley (1. oktober 2007). «Investment in Shah Deniz Stage 2 Seen at $10 Billion». Rigzone. Henta 17. desember 2010.
Bakgrunnsstoff
[endre | endre wikiteksten]- Shah Deniz på Rigzone
- Shah Deniz på Offshore Technology