Hugh Banton

Hugh Banton
Hugh Banton, organist i Van der Graaf Generator
Fødd	April 1949 (75 år)
Fødestad	Yeovil i Somerset i England
Fødenamn	Hugh Robert Banton
Opphav	Storbritannia
Aktiv	Sidan 1968
Sjanger	progressiv rock
Instrument	Orgel, bassgitar, klaverinstrument, basspedalar
Tilknytte artistar	Van der Graaf Generator
Verka som	Organist, orgelbyggjar

Hugh Robert Banton (fødd april 1949) er ein britisk organist og orgelbyggjar, mest kjend som medlem av gruppa Van der Graaf Generator.

Karriere

Banton var fødd inn i ein musikalsk familie, der faren spelte piano og moren ofte song til musikk på radio. To av onklane hans var kyrkjeorganistar. Han byrja først å spele piano då han var fire, og tok pianotimar frå han var sju år gammal. I tenåra tok han timar i både klassisk piano og orgel hos organisten dr. Percy G. Saunders i Wakefield Cathedral, men han likte like godt rock 'n' roll som klassisk musikk.

Etter han forlet skulen gjekk han i lære som fjernsynsteknikar hos BBC i Evesham, og så i London, før han vart medlem av Van der Graaf Generator i mai 1968 då gruppa flytta frå Manchester til London. I gruppa spelte han Farfisa- og Hammondorgel, og la til ei lang rekkje effektar, som phasing, lydbandekko og forvrenging.

Frå 1970 tok han over bassistrolla i gruppa og brukte basspedalane på orgelet. Han spelte òg bassgitar på innspelingar. Han modifiserte Hammond E112-orgelet sitt slik athan kunne skilje forsterkinga med forskjellige effektar. I 1975 byrja han å byggje sitt eige orgel basert på eit Hammondorgel, men med ekstra elektroniske oscillatorar for å få ein full kyrkjeorgellyd.

Banton endra karriere i slutten av 1976 og slutta i Van der Graaf Generator for å arbeide på utviklinga, utforminga og installasjonen av elektroniske kyrkjeorgel for Makin Organs i Oldham i Lancashire, der han vart teknisk direktør. I 1992 skipa han sitt eige selskap, The Organ Workshop, i Lymm i Cheshire, og seinare i Evesham i Worcestershire. Orgela hans er digitalt genererte bølgjeformer som emulerer lyden av kyrkjeorgel og ein av spesialitetane hans er å kombinere digitale orgelstopp i vanlege vinddrivne pipeorgel, som skapar eit større hybridinstrument. Selskapet hans har installert orgel i forskjellige storleikar i både Storbritannia og utlandet.

Sidan 2005 har han spelt i eit sameina Van der Graaf Generator i lag med Peter Hammill og Guy Evans.

Diskografi

Solo

• J.S. Bach - The Goldberg Variations (orgel) (2003)
• Gustav Holst - The Planets (orgel) (2009)
• J.S. Bach - HB plays JSB on HB3 (2019)

Van der Graaf Generator

• Aerosol Grey Machine (1969)
• The Least We Can Do Is Wave To Each Other (1970)
• H to He, Who Am the Only One (1970)
• Pawn Hearts (1971)
• Godbluff (1975)
• Still Life (1976)
• World Record (1976)
• Time Vaults (1982)
• Maida Vale (1994)
• An Introduction: From The Least To The Quiet Zone (2000)
• The Box (2000)
• Present (2005)
• Real Time (2007)
• Trisector (2008)
• Live At The Paradiso (2009)
• A Grounding in Numbers (2011)
• ALT (2012)
• Do Not Disturb (2016)

Andre samarbeid

• Fool's Mate (Peter Hammill) (1971)
• Chameleon in the Shadow of the Night (Peter Hammill) (1973)
• The Long Hello (Hugh Banton, Guy Evans, David Jackson, Nic Potter) (1973)
• The Silent Corner and the Empty Stage (Peter Hammill) (1974)
• Nadir's Big Chance (Peter Hammill) (1975)
• Psi-Fi (Seventh Wave) (1975)
• The Love Songs (Peter Hammill) (1984)
• Skin (Peter Hammill) (1985)
• Gentlemen Prefer Blues (Hugh Banton, Guy Evans, David Jackson) (1985)
• Everyone You Hold (Peter Hammill) (1997)
• The Union Chapel Concert (Guy Evans, Peter Hammill) (1997)
• Curly's Airships (Judge Smith) (2000)

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Hugh Banton» frå Wikipedia på engelsk, den 26. juli 2020.
  • Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:

Bakgrunnsstoff

• The Organ Workshop