85 Io
| Oppdaging | |
|---|---|
| Oppdaga av | C. H. F. Peters |
| Oppdagingsdato | 19. september 1865 |
| Baneskildring | |
| Epoke 6. mars 2006 (JD 2453800,5) | |
| Aphel | 473,341 mill. km (3,164 AE) |
| Perihel | 320,334 mill. km (2,141 AE) |
| Eksentrisitet | 0,193 |
| Banehelling | 11,967° |
| Fysiske eigenskapar | |
| Dimensjonar | 180×160×160 km[1] |
| Masse | ~3,4×1018 (estimat) |
| ~1,4 g/cm³ (estimat)[2] | |
| ~0,07 km/s (estimat) | |
| 0,2864 d (6,875 t) [3] | |
| Albedo | 0,067 [4] |
- Må ikkje forvekslast med jupitermånen Io.
85 Io er ein stor mørk hovudbelteasteroide av C-typen. Han er sannsynlegvis ein primitiv lekam med ein karbonrik samansetnad. Likt som 70 Panopaea går han i bane innanfor Eunomia-familien, men har ingenting å gjera med det tidlegare objektet som er opphavet til familien.
Io har ei retrograd banerørsle og ei uregelmessig form. Han vart oppdaga av C. H. F. Peters den 19. september 1865 og namnsett etter Io, ei av elskarinnene til Zeus i gresk mytologi.
Frå studie av ein stjerneokkultasjon den 10. desember 1995 kom ein fram til at 85 Io hadde ein diameter på 178 kilometer.[5]
Bakgrunnsstoff
[endre | endre wikiteksten]Fotnotar
[endre | endre wikiteksten]- ↑ http://www.rni.helsinki.fi/~mjk/thirty.pdf
- ↑ G. A. Krasinsky et al Hidden Mass in the Asteroid Belt, Icarus, Vol. 158, s. 98 (2002).
- ↑ Lyskurvedata frå PDS
- ↑ «Supplemental IRAS Minor Planet Survey»
- ↑ A. Erikson Photometric observations and modelling of the asteroid 85 Io in conjunction with data from an occultation event during the 1995-96 apparition, Planetary and Space Science, Vol. 47, s. 327 (1999).