Hopp til innhald

Naturlege regionar i Chile

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
Isbre i Chile's Torres del Paine nasjonalpark ligg i Zona austral naturregion

Ein kan dele inn arealet av Chile i fem ulike naturlege regionar etter naturgjevne skilnader. Fordi Chile er langstrekt frå nord mot sør, frå eit punkt omtrent 625 kilometer nord for steinbukken sin vendekrins til eit punkt som knapt er meir enn 1400 kilometer nord for Den antarktiske polarsirkelen, finn ein eit breitt utval av jordas klima innanfor territoriet til Chile.

I 1950 definerte Corporación de Fomento de la Producción i Chile, etter kriterium for geografisk og økonomisk homogenitet, seks regionar i det kontinentale Chile: Norte Grande, Norte Chico, Núcleo Central, Concepción y La Frontera, Los Lagos og Los Canales.[1]

Sjølv om denne territoriale inndelinga aldri vart brukt til å definere administrative einingar, slik som dei noverande regionane i Chile, held dei naturlege regionane fram med å bli brukte til referanseføremål.

Desse naturlege regionane er ordna frå nord til sør og her redusert til fem naturlege regionar:[2] Kvar har sin eigen karakteristiske vegetasjon, fauna, klima og, trass i allestadsnærværet av både Andesfjella og Stillehavet, òg sin eigen distinkte topografi.

Naturlege regionar i Chile ██ Det store nord ██ Det litle nord ██ Den sentrale sona ██ Sør-sona ██ Austral-sona
Naturlege regionar Administrative regionar Kjenneteikn
Det store nord (Norte grande) Arica og Parinacota-regionen Ørkenklima i ekstremt tørt område. Kystklipper, høge kystområde, mellomliggjande depresjon og Andesfjella. Platå i Andesfjella med vulkanar i aust. Saltsletter, kopar- og salpeteravleiringar. Puna grasmark med sommarnedbør i austkanten.
Tarapacá-regionen
Antofagasta-regionen
Nordlege Atacama-regionen
Copiapó-elva (27° S)
Det litle nord (Norte chico) Sørlege Atacama-regionen Steppeklima. Kystområdet og Andesfjella smeltar saman, tverrgåande aust-vest-dalar i staden for mellomliggjande depresjon. Jordbruk avgrensa til tronge dalbotnar. Periodisk blomstring i delar av ørkenen. Ingen vulkanisme. Viktige gull-, kopar- og jernførekomstar.
Coquimbo-regionen
Nordlege Valparaíso-regionen
Aconcagua-elva (33° S)
Den sentrale sona (Zona central) Sørlege Valparaíso-regionen Middelhavsklima og matorral vegetasjon. Andesfjella er massive og høge. Kystområdet og Andesfjella mistar høgda når dei skil seg frå kvarandre i sør, fruktbar mellomdepresjon. Sommaravrenning i store elvar er sterkt avhengig av vasstilførsel frå isbre og snøsmelting.
Santiago metropol-regionen
O'Higgins-regionen
Maule-regionen
Ñuble-regionen
Nordlege Biobío-regionen
Bío-Bío-elva (37° S)
Sør-sona (Zona sur) Sørlege Biobío-regionen Maritimt klima og valdivisk vegetasjon. Kystområdet og Andesfjella er låge, mellomliggjande depresjon nær havnivå. Innsjøar av isbrear, intensiv vulkansk og geotermisk aktivitet.
Araucanía-regionen
Los Ríos-regionen
Nordlege Los Lagos-regionen
Chacao-kanalen (42° S)
Austral-sona (Zona austral) Sørlege Los Lagos-regionen Subpolart maritimt klima i vest og steppeklima i aust. Magellansk subpolar skog og myrvegetasjon i vest, grassletter i aust. Isbrelandskap; Kystområdet består av øyar, mellomliggjande depresjon er fråverande eller ligg under havnivå. Fjordar og isbreområde i Andesfjella.
Aysén-regionen
Magallanes-regionen
Referansar
  1. Geografía económica de Chile. Corporación de fomento de la producción. (CORFO) Fundación Pedro Aguirre Cerda. Varios Autores. Imprenta Universitaria. Santiago de Chile 1950
  2. Merk at grensedraging mellom regionar generelt sett er omtrentleg.