Hopp til innhald

Alioth

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
Epsilon Ursae Majoris

Alioth i Den store bjørnen (med sirkel).
Observasjonsdata
Epoke J2000      Ekvinoks J2000
Stjernebilete Den store bjørnen
Rektascensjon 12h 54m 01.74959s[1]
Deklinasjon +55° 57′ 35.3627″[1]
Tilsynelatande storleiksklasse (V)1.77[2]
Karakteristikk
SpektralklasseA0pCr
U−B fargeindeks+0.02[2]
B−V fargeindeks-0.02[2]
Variabel typeα2-CVn
Astrometri
Eigarørsle (μ) RA: +111.91[1] mas/år
Dek.: -8.24[1] mas/år
Parallakse (π)39.51 ± 0.20[1] mas
Avstand82,6 ± 0,4 ly
(25,3 ± 0,1 pc)
Absolutt storleiksklasse (MV)–0.2[3]
Detaljar
Masse2.91[4] M
Radius4.2 ± 0.2[5] R
Luminositet108 L
Overflategravitasjon (log g)3.5[3] cgs
Temperatur10 800[3] K
Metallisitet [Fe/H]+0.00[3] dex
Rotasjonssnøggleik (v sin i)33[6] km/s
Andre namn
Alioth, Allioth, Aliath, ε Ursae Majoris, ε UMa, Epsilon UMa, 77 Ursae Majoris, BD+56°1627, FK5 483, GC 17518, HD 112185, HIP 62956, HR 4905, PPM 33769, SAO 28553.

Alioth (Epsilon Ursae Majoris, Epsilon UMa, ε Ursae Majoris, ε UMa) er den klåraste stjerna i stjernebiletet Den store bjørnen (trass i at ho i Bayernemninga berre har nemninga «epsilon») og med tilsynelatande storleik på 1,76 er ho den 31. klåraste stjerna på himmelen. Stjerna ligg i halen på bjørnen, nærast kroppen, og er dermed stjerna i styret på Karlsvogna som ligg nærast sjølve vogna. Tidlegare vart stjerna mykje nytta i stjernenavigering til sjøs, fordi ho er oppført som ei av 57 navigasjonsstjerner.[1]

I følgje Hipparkos ligg Alioth 81 lysår (25 parsec) frå jorda. Spektralklassen er A0p.

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 van Leeuwen, F. (November 2007), «Validation of the new Hipparkos reduction», Astronomy and Astrophysics 474 (2): 653–664, Bibcode:2007A&A...474..653V, arXiv:0708.1752, doi:10.1051/0004-6361:20078357 
  2. 2,0 2,1 2,2 Johnson, H. L.; et al. (1966). «UBVRIJKL photometry of the bright stars». Communications of the Lunar and Planetary Laboratory 4 (99). Bibcode:1966CoLPL...4...99J. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Tektunali, H. G. (June 1981), «The spectrum of the CR star Epsilon Ursae Majoris», Astrophysics and Space Science 77 (1): 41–58, Bibcode:1981Ap&SS..77...41T, doi:10.1007/BF00648756 
  4. Shaya, Ed J.; Olling, Rob P. (January 2011), «Very Wide Binaries and Other Comoving Stellar Companions: A Bayesian Analysis of the Hipparkos Catalogue», The Astrophysical Journal Supplement 192 (1): 2, Bibcode:2011ApJS..192....2S, arXiv:1007.0425, doi:10.1088/0067-0049/192/1/2 
  5. Sokolov, N. A. (March 2008), «Radialsnøggleik study of the chemically peculiar star ɛ Ursae Majoris», Monthly Notices of the Royal Astronomical Society: Letters 385 (1): L1–L4, Bibcode:2008MNRAS.385L...1S, arXiv:0904.3562, doi:10.1111/j.1745-3933.2008.00419.x. 
  6. Royer, F.; et al. (October 2002), «Rotational velocities of A-type stars in the northern hemisphere. II. Measurement of v sin i», Astronomy and Astrophysics 393: 897–911, Bibcode:2002A&A...393..897R, arXiv:astro-ph/0205255, doi:10.1051/0004-6361:20020943 
  1. ^  Denne artikkelen inneheld tekst frå ein publikasjon som no er i offentleg eigeChambers, Ephraim, red. (1728). «Allioth». Cyclopædia, or an Universal Dictionary of Arts and Sciences (1. utg.). James og John Knapton, et al.