Mikhail Ippolitov-Ivanov
| Mikhail Ippolitov-Ivanov | |||
 | |||
| Fødd | 7. november 1859 | ||
|---|---|---|---|
| Fødestad | Gattsjina | ||
| Død | 28. januar 1935 (75 år) | ||
| Dødsstad | Moskva | ||
| Fødenamn | Михаил Михайлович Ипполитов-Иванов | ||
| Opphav | Det russiske imperiet, Sovjetunionen | ||
| Sjanger | opera | ||
| Verka som | komponist, dirigent, musikkforskar, musikkpedagog | ||
| Gift med | Varvara Mikhailovna Zarudnaya | ||
| Prisar | Arbeidets røde fanes orden, Folkekunstner av Den russiske sovjetrepublikk | ||
Mikhail Mikhailovitsj Ippolitov-Ivanov (19. november 1859–28. januar 1935) var ein russisk komponist og dirigent.
Det mest kjende verket hans er Kaukasiske skisser, suite Nr. 1 op. 10 (1894).
Liv[endre | endre wikiteksten]
Ippolitov-Ivanov var handverkarson. Han blei fødd som Mikhail Mikhailowitsj Ivanov, men for ikkje å bli forveksla med ein eldre komponist, tok han i 1881 namnet til mora som mellomnamn. I tida 1872 til 1875 var han korsongar ved Isakskatedralen i St. Peterburg. Frå 1875 følgde han eit studium i komposisjon hos Nikolaj Rimskij-Korsakov ved konservatoriet i byen, og avslutta dette med gode resultat i 1882. Same år reiste han til Tbilisi for å arbeide som rektor på musikkskolen - som snart blei gjort om til konservatorium. I 1893 fekk han eit professorat i komposisjon ved konservatoriet i Moskva og forlet Tiblisi. Frå 1905 til 1922 var han rektor ved Moskva-konservatoriet. I 1924 var han for eit år rektor ved konservatoriet i Tbilisi og frå året etter ved Bolsjojteateret i Moskva. Han gav òg ut musikkvitskapelege skrift, til dømes over georgiske folketonar. Av dei mange elevane hans kan Reinhold Glière, Sergej Vasilenko, Edouard Grikurov og Zakaria Paliasjvili nemnast.
Stil[endre | endre wikiteksten]
Læraren Rimskij-Korsakov sin stil var ei tydeleg rettesnor for Ippolitov-Ivanov. Eit utslag av dette er ei briljant orkestrering og ei symfonisk behandling av folkemusikktema. Stilen står òg den om lag jamaldrande Aleksandr Glazunov nær, men Ippolitov-Ivanov baserte i enda sterkare grad musikken sin på folklore. I tillegg fekk han nær kontakt med kaukasisk folkemusikk gjennom sine elleve år i Tblilisi, så til forskjell fra Glazunov konsentrerte han seg ikkje berre om russisk folklore. Seinare arbeidde Ippolitov-Ivanov intensivt med musikken til tyrkiske folkeslag. Han hadde sansen for dramatikk og effektfulle vendingar, og var ein utprega orkesterkomponist. Harmonikken var rotfest i russisk nasjonalromantikk; musikalske nyvinningar viste han ingen interesse for. I sovjettida medverka han aktivt til nyorganiseringa av musikklivet og da «Sosialistisk realisme» blei lansert som musikkdoktrine i 1932, var han ein av dei ivrigaste tilhengarane av denne ideologien som stod tett opp til hans eiga kunstoppfatning. Ippolitov-Ivanov var på ingen måte ein nyskapar, men verka hans viser at han hadde eit godt grep om musikkhandverket.
Kjelder[endre | endre wikiteksten]
- Denne artikkelen er hovudsakleg basert på «Mikhail Ippolitov-Ivanov» frå Wikipedia på tysk, den 23. november 2011.
Bakgrunnsstoff[endre | endre wikiteksten]
- Verk av og om Mikhail Ippolitov-Ivanov i katalogen til det tyske nasjonalbiblioteket
- Verkforteikning i det russiske musikkarkiv
- Mikhail Mikhaylovich Ippolitov-Ivanov
- Kort biografi
- Fritt tilgjengelege notar av Mikhail Ippolitov-Ivanov ved International Music Score Library Project (IMSLP)
