Vers-refreng-form
Vers-refreng-form er ei musikalsk form som er vanleg i pop, blues og rock and roll sidan 1950-åra,[1] og har vore dominerande i rockemusikken sidan 1960-åra. I kontrast til 32-taktsforma, som fokuserer på vers (med B-delen som motsats) vert refrenget i vers-refreng-forma vektlagt som motsats til verset.[2]
Ei 32-taktsform, der A er verset og B er refrenget er forma AABA, der verset tar opp det meste av tida og refrenget berre er der som motsats og fører attende til verset. I vers-refreng-forma tar refrenga meir av tida og verset eksisterer for å føre fram til refrenget. Til dømes: ABABB(B).
Refrenget står ofte i skarp kontrast til verset for melodi, rytme og harmoni, og har eit høgare dynamikknivå og aktivitet, ofte med fleire instrument. Dette vert kalla eit «utbrotsrefreng».[3]
Vers-refreng-form med kontrast[endre | endre wikiteksten]
Songar som nyttar forskjellig musikk i verset og refrenget står i konstrast til kvarandre. Døme er:
- «That'll Be the Day» av Buddy Holly (1957)[4]
- «Be My Baby» av The Ronettes (1963)[4]
- «California Girls» av The Beach Boys (1965)[4]
- «Penny Lane» & «All You Need Is Love» av The Beatles (1967)[4]
- «Foxy Lady» av Jimi Hendrix (1967)[4]
- «Smoke on the Water» av Deep Purple (1973)[4]
- «Can't Get Enough» av Bad Company (1974)[4]
Enkel vers-refreng-form[endre | endre wikiteksten]
Songar som nyttar same harmoni (akkordar) i verset og refrenget, som ein 12-taktsblues, men der melodien og teksten er forskjellig, har ei enkel vers-refreng-form. Døme er:
- «Shake, Rattle, and Roll» av Big Joe Turner (1954)[4]
- «Louie, Louie» av The Kingsmen (1963), døme som ikkje brukar bluesforma[4]
- «La Bamba» av Ritchie Valens (1959)[4]
Enkel vers-form[endre | endre wikiteksten]
Songar som berre har eit repetert vers er i enkel vers-form (utan refreng). Døme er:
- «Evil Ways» av Santana (1969)[4]
- Blues-baserte songar som ikkje er i den enkle vers-refreeng-forma, som «Heartbreak Hotel», «Jailhouse Rock», «Hound Dog» og «Lucille»[4]
med med mellomspel som motsats:
- «Eight Miles High» av The Byrds (1966)[4]
- «Tomorrow Never Knows» av The Beatles (1966)[4]
- «Purple Haze» av Jimi Hendrix (1967).[4]
Både den enkle vers-refreng-forma og den enkle verseforma er i strofisk form.
Kjelder[endre | endre wikiteksten]
- Denne artikkelen bygger på «Verse–chorus form» frå Wikipedia på engelsk, den 24. september 2016.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ Michael Campbell & James Brody (2007), Rock and Roll: An Introduction, page 117
- ↑ Covach, John. "Form in Rock Music: A Primer", p.71, in Stein, Deborah (2005). Engaging Music: Essays in Music Analysis. New York: Oxford University Press. ISBN 0-19-517010-5.
- ↑ Doll, Christopher. "Rockin' Out: Expressive Modulation in Verse–Chorus Form", Music Theory Online 17/3 (2011), § 2.
- ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 4,14 Covach (2005), p.71–72