«It's Too Late» er ein song frå Carole King-albumet Tapestry frå 1971. Toni Stern skreiv teksten og King skreiv musikken. Han vart gjeven ut som singel i april 1971 og gjek til topps på Billboard Hot 100 og Adult Contemporary-lista. Salet vart seinare sertifisert til gullplate av RIAA. Billboard rangerte «It's Too Late» og den andre A-sida, «I Feel the Earth Move», til den tredje beste songen for 1971.
Teksten skildra den ulastelige slutten på eit kjærleiksforhold.[1] Musikkritikaren Dave Marsh såg implisitt feminisme fordi kvinna forlét mannen.[2] Marsh noterte òg modenheita i temaet.[2] Musikkritikaren Robert Christgau skreiv at «viss det er ein sannare song om å bryta opp enn 'It's Too Late', er ikkje verda (eller i det minste AM-radio) klar for det.»[3] Marsh skildra melodien som Tin Pan Alley og arrangementet som ei kryssing mellom lett jazz og «L.A. studio-handverk.»[2] Rolling Stone noterte at den «varme, alvorlege synginga» til King på songen fekk fram vemodet i songen.[4] I følgje forfattaren James Perone, er kjensla av songen forsterka av det instrumentale arbeidet til Danny Kortchmar på gitar, Curtis Amy på saksofon og King på piano.[1] Kortchmar og Amy har kvar sin instrumentalsolo.[1]Cash Box skildra songen som «ein kjenslevar ballade med ein sterk rock under-beat.»[5]
Toni Stern fortalde forfattaren Sheila Weller at ho skreiv teksten på ein enkelt dag, etter at kjærleiksforholdet hennar til James Taylor tok slutt.[6][7] Innspelinga vann Grammyprisen for Årets singel i 1972, og songen er inkludert på lista til Rolling Stone over dei 500 beste songane gjennom tidene.
I 1995 gav den kubansk-amerikanske songaren og låtskrivaren Gloria Estefan ut sin versjon av «It's Too Late» som den tredje singelen (i USA) og den fjerde singelen totalt frå det fjerde studioalbumet hennar, Hold Me, Thrill Me, Kiss Me.
AllMusic-redaktøren Eddie Huffman skildra songen som eit «augneblikk av ekte patos» i meldinga si av Hold Me, Thrill Me, Kiss Me.[23] Phil Shanklin i ReviewsRevues skreiv at «røysta til King har ikkje den same varmen som Estefan si.»[24]
↑Steve Sullivan (2013). Encyclopedia of Great Popular Song Recordings, volume 2. Scarecrow Press. s. 326–327. ISBN978-0810882959.
↑Sheila Weller (2009). Girls Like Us: Carole King, Joni Mitchell, Carly Simon - and the Journey of a Generation. Washington Square Press. s. 325–328. ISBN9780743491488.