Symfoni nr. 34 av Mozart
Symfoni nr. 34 i C-dur, K. 338, vart skriven av Wolfgang Amadeus Mozart i 1780, og gjort ferdig den 29. august.[1][2]
Verket er skriven for 2 oboar, 2 fagottar, 2 horn, 2 trompetar, pauke og strykarar.
Sjølv om dei fleste symfoniane har fire satsar, har denne symfonien berre tre, som framleis var vanleg tidleg i klassisismen.
- Allegro vivace, 4/4
- Andante di molto (più tosto Allegretto), 2/4 i F-dur
- Finale: Allegro vivace, 6/8
Symfonien syner trekk av fanfarar og dekorasjonar som minnar om ein «fest-symfoni» eller «trompet-symfoni», som er karakteristisk for austerrikske symfoniar skrivne i C-dur. Dette er den først av Mozart sine C-dur-symfoniar som syner slike trekk, men han nytta den stilen i seinare verk i same toneart 36. og 41. symfoniar).[1]
Kjelder[endre | endre wikiteksten]
- Denne artikkelen bygger på «Symphony No. 34 (Mozart)» frå Wikipedia på engelsk, den 27. desember 2010.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ 1,0 1,1 Brown, A. Peter, The Symphonic Repertoire (Volume 2). Indiana University Press (ISBN 025333487X), s. 393-397 (2002).
- ↑ Mozart, Wolfgang Amadeus; Giglberger, Veronika (preface), Robinson, J. Branford (transl.) (2005). Die Sinfonien IV. Kassel: Bärenreiter-Verlag. s. XV. Cite uses deprecated parameter
|coauthors=(hjelp) ISMN M-006-20466-3
Bakgrunnsstoff[endre | endre wikiteksten]
- Symphony in C K. 338: partitur og kritisk rapport (tysk) i Neue Mozart-Ausgabe
- Symphony No. 34: Fritt tilgjengelege notar på International Music Score Library Project.
|
|
|
|---|---|
|
1 · 2a · 3b · 4 · 5 · 6 · 7 · 8 · 9 · 10 · 11 · 12 · 13 · 14 · 15 · 16 · 17 · 18 · 19 · 20 · 21 · 22 · 23 · 24 · 25 · 26 · 27 · 28 · 29 · 30 · 31 (Paris) · 32 · 33 · 34 · 35 (Haffner) · 36 (Linz) · 37c · 38 (Praha) · 39 · 40 · 41 (Jupiter) |
|
