Franco Causio
 | |||
| Personleg informasjon | |||
|---|---|---|---|
| Fødselsdato | 1. februar 1949 (75 år) | ||
| Fødestad | Lecce i Italia | ||
| Høgd | 170 cm | ||
| Posisjon | Høgrevinge | ||
| Seniorkarriere* | |||
| År | Lag | Kampar | (Mål) |
| 1963-1964 | Lecce | 3 | (0) |
| 1964-1965 | Sambenedettese | 13 | (0) |
| 1966-1968 | Juventus | 1 | (0) |
| 1968-1969 | Reggina | 30 | (5) |
| 1969-1970 | Palermo | 22 | (3) |
| 1970-1981 | Juventus | 304 | (49) |
| 1981-1984 | Udinese | 83 | (11) |
| 1984-1985 | Lecce | 26 | (3) |
| 1986-1988 | Triestina | 64 | (5) |
| Totalt | 570 | (76) | |
| Landslag | |||
| 1972-1983 | Italia | 63 | (6) |
| * Seniorklubbkampar og mål berre telt for nasjonal liga | |||
Franco Causio (fødd 1. februar 1949) er ein tidlegare fotballspelar frå Lecce i Italia. Han var midtbanespelar på Italia sitt landslag som vann finalekampen under VM i fotball 1982, i alt spela han 63 landskampar for Italia. Causio spela mange sesongar i Juventus, der han fekk med seg åtte meisterskapstriumfar, mellom andre siger i UEFA-cupen, og over 300 seriekampar. Han fekk tilnamnet «Baronen».
Aktiv
[endre | endre wikiteksten]Klubbspel
[endre | endre wikiteksten]Causio kom som 17-åring til Juventus, men klarte ikkje å spele seg inn på laget. Han spela då frå 1968 ein sesong i kvar av Serie B-klubbane Reggina og Palermo. År 1970 kom han tilbake og vart ein del i Juventus sitt storlag, saman med spelarar som Roberto Bettega, Marco Tardelli, Dino Zoff, Gaetano Scirea og Antonio Cabrini. Klubben vann seks italienske seriemeisterskap og UEFA-cupen i den perioden Causio var knytt til Juventus.
År 1981 gjekk Causio til Udinese, der han spela fram til 1984 og var lagkamerat med den brasilianske landslagsspelaren Zico. Etter ein sesong i Inter gjekk han sommaren 1985 over til klubben frå heimbyen Lecce, som då deltok i Serie A for aller fyrste gong. Causio heldt fram to sesongar på Serie B-nivå med Triestina, og var 39-år gammal då han la fotballskoa på hylla.
Landslagsspel
[endre | endre wikiteksten]Causio spela 63 landskampar og skåra seks mål for Italia mellom 1972 og 1983. Han var med i tre VM-turneringar; 1974, 1978 og 1982. Saman med Paolo Rossi og Roberto Bettega danna Causio eitt av dei av beste angrepa då Italia kom på fjerdeplassen i VM-turneringa 1978.
Under VM 1982 spela Causio ein av dei innleiande kampane. Sidan kom han ikkje på bana før enn i sluttminuttane av VM-finalen, då Italia leia 3-1 over Vest-Tyskland og landslagstrenaren Enzo Bearzot gjorde han den æra å få vere med å sikre VM-tittelen for Italia.
Causio spela sin 63. og siste landskamp i februar 1983 mot Kypros, EM-kvalfiseringskampen i Limassol enda 1-1. Han skåra i alt seks landslagsmål.
Merittar
[endre | endre wikiteksten]- VM-gull 1982 for Italia
- VM-firar 1978 for Italia
- EM-firar 1980 for Italia
- Vinnar av UEFA-cupen 1977 med Juventus
- Italiensk seriemeister 1972, 1973, 1975, 1977, 1978 og 1981 med Juventus
- Italiensk cupmeister 1979 med Juventus
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- Denne artikkelen bygger på «Franco Causio» frå Wikipedia på tysk, den 10. mai 2013.
Bakgrunnsstoff
[endre | endre wikiteksten]- FIGC.IT Arkivert 2014-12-20 ved Wayback Machine.
 | ||
| ||
| ||