Black Ice av AC/DC
Black Ice Studioalbum av AC/DC | ||
Språk | engelsk | |
Utgjeve | 20. oktober 2008 | |
Innspelt | 3. mars – 17. mai 2023 | |
Studio | The Warehouse (Vancouver) | |
Sjanger | Hardrock | |
Lengd | 55:38 | |
Selskap | ||
Produsent | Brendan O'Brien | |
AC/DC-kronologi | ||
---|---|---|
Stiff Upper Lip (2000) |
Black Ice | Backtrack (2009)
|
Singlar frå Black Ice | ||
|
Black Ice er det femtande studioalbumet til det australske hardrockbandet AC/DC. Det vart gitt ut internasjonalt 20. oktober 2008 og vart produsert av Brendan O'Brien. Det var den første originalinnspelinga til bandet sidan Stiff Upper Lip frå 2000, og det åtte år lange gapet er det lengste mellom to studioalbum av AC/DC. Black Ice har den lengste speletida av alle studioalbuma til AC/DC.
Utviklinga av albumet vart forseinka fordi bassgitaristen Cliff Williams vart skadd og bandet bytte plateselskap frå Elektra Records til Sony Music Entertainment. Dei første låtskrivarsesjonane mellom gitaristane/brørne Angus og Malcolm Young fann stad i London i 2003. Innspelinga skjedde i mars og april 2008 i The Warehouse Studio i Vancouver i Canada. O'Brien prøvde å attskapa rockelyden frå det tidlege arbeidet til bandet, i motsetning til blues-orienteringa på Ballbreaker og Stiff Upper Lip, med forslag som å leggja til «soul-crooning» til synginga til Brian Johnson. Låtane vart for det meste spelt inn live i studio; lydteknikaren Mike Fraser brukte berre sparsam overdubbing og effektar for å halda spora så nær originalane som mogleg.
Black Ice vart berre gitt ut i fysiske format, ettersom gruppa ikkje selde musikken sin digitalt på den tida. Walmart fekk eksklusive rettar til å distribuera albumet i Nord-Amerika. Utgivinga vart promotert med ein omfattande marknadsføringskampanje, som inkluderte utstillingar av AC/DC-memorabilia. Dei fire singlane som vart gitt ut frå albumet var «Rock 'n' Roll Train», «Big Jack», «Anything Goes» og «Money Made». Black Ice nådde førsteplass i 29 land, inkludert Australia, Canada, Storbritannia, Tyskland og USA. Den var den nest mest selde plata i 2008, etter Coldplay-albumet Viva La Vida or Death and All His Friends, og hadde selt 6 millionar eksemplar på verdsbasis i desember. Kritikken var gjennomgåande positiv og rosa musikken og likskapen med det klassiske AC/DC-soundet, sjølv om enkelte kritikarar meinte at verket var for langt og inkonsekvent. Låten «War Machine» vann kategorien «beste hardrocksong» ved Grammy-utdelinga. Albumet i seg sjølv vart nominert til mange prisar, mellom anna Grammy, Brit, Juno og ARIA Music Awards, og vart støtta av ein verdsturné mellom 2008 og 2010.
Black Ice var den siste studioutgivinga til bandet med den grunnleggjande rytmegitaristen Malcolm Young, som forlét bandet i september 2014 etter å ha fått diagnosen demens.
Produksjon
[endre | endre wikiteksten]Black Ice er det femtande studioalbumet til AC/DC i Australia og deira fjortande internasjonale utgåve. Bandet tok ein pause etter å ha avslutta Stiff Upper Lip-turneen i 2001, og tok opp att konsertane i 2003, med åtte framføringar som inkluderte innlemmingsseremonien deira i Rock and roll Hall of Fame, og dei opna tre konsertar for The Rolling Stones på Licks-turneen.[1] I løpet av desse to åra skreiv gitaristane Angus Young og Malcolm Young musikk kvar for seg, før dei møttest i eit studio i London for å jobba med nye låtar.[2]
Produksjonen av Black Ice vart forseinka av fleire grunnar. AC/DC forlét plateselskapet Atlantic Records, signerte ein avtale med Sony Music[3] og bytte plateselskap internt i Sony frå Epic Records til Columbia Records.[4][5] Bassisten Cliff Williams vart skadd i handa i 2005 og kunne ikkje spela på 18 månader.[6] Medan Williams var i ferd med å friskne til, perfeksjonerte Young-brørne låtane dei hadde skrive.[7] Angus avslørte at det ikkje var noko press frå Sony om at bandet skulle gi ut eit nytt album, ettersom plateselskapet gav ut DVD-ar og ommastringar av AC/DC-katalogen, og dermed kunne gruppa «tillata seg å lena seg tilbake og sei at me gjer eit nytt album når me trur me har alt me treng.»[2]:2 I eit intervju i 2004 sa vokalist Brian Johnson at Angus hadde skrive hardare riff enn på Stiff Upper Lip og at han skulle skriva songtekstar for første gongen sidan 1988-albumet deira Blow Up Your Video,[8] men bidraget hans skulle enda opp med å bli minimalt, og alle spora på Black Ice vart kreditert Young-brørne. Johnson forklarte at brørne hadde gjort mesteparten av tekstskrivinga, og at bidraget hans var at han «hjelpte til med melodien og berre fylte ut hol som eg meinte måtte fyllast ut».[9]
Sjølv om produsent Robert John «Mutt» Lange uttrykte interesse for å jobba med AC/DC igjen, tillét ikkje timeplanen hans dette.[10] Då Young-brørne ringde Columbia Records-presidenten Steve Barnett for å kunngjera innspelinga av eit nytt album, tilrådde Barnett produsent Brendan O'Brien.[5] Angus sa at bandet hadde vurdert å snakka med O'Brien sidan 1990-talet, fordi «han verka som ein svært kompetent fagperson» og fordi han og bandet ville ha nytte av å jobba med ein produsent dei ikkje hadde jobba med før.[10]
Den 3. mars 2008 starta innspelinga i The Warehouse Studio i Vancouver, der Stiff Upper Lip vart spelt inn,[11] og varte i åtte veker.[12] Lydteknikaren Mike Fraser, som har miksa alle AC/DC-albuma sidan The Razors Edge, sa at dei spelte inn i grupper på tre låtar for å «halda ting interessant» og for å unngå for lange økter. Ifølgje Fraser hadde ikkje bandet øvd på låtane før dei gjekk i studio.[11] Trass i «eit par justeringar i teksten, som får refrenget til å glitre litt betre» under innspelinga, var komposisjonane stort sett ferdige.[13] Young-brørne fekk likevel nye idear under produksjonen, mellom anna låten «Anything Goes», som vart skrive då studioinnspelingane nesten var ferdige.[2] Låtane vart for det meste spelt inn live i studio; instrumenta og korvokalen vart spelt inn i liverommet, og solovokalen vart spelt inn både i kontrollrommet og i ei overdubbing-bu. Opptredenane vart først spelt inn med analogt opptaksutstyr, ettersom Fraser meinte at analogt band formidlar «lyden av rock & roll», og deretter digitalisert for lydmiksing og overdubbing. Fraser unngjekk å endra originalopptaka - «eg brukte berre Pro-Tools som lydbandmaskin» - utan effektar på bass og rytmegitar, sparsame forseinkings- og klangeffektar på vokal og andre instrument, og berre overdubbar for sologitar og vokal.[11]
Den første tittelen som vart vurdert for albumet var Runaway Train. Malcolm foreslo å bruka eit fotografi av ei kjend avsporing frå 1895 til omslaget, men ombestemde seg etter at han fann ut at Mr. Big hadde brukt det til albumet deira Lean into It.[14] Ifølgje Angus vart Runaway Train forkasta fordi det hadde vorte brukt av mange musikarar, inkludert Elton John, Tom Petty og Eric Clapton, og han «ville ha noko unikt, nytt, annleis».[10] Så han foreslo Black Ice, som refererer til spelejobbar om vinteren i Skottland. Han sa at «det rulla av tunga» og minte han om «radioåtvaringar nordpå om svart is.»[15] Angus vart inspirert til å skriva songen med same namn av ei liknande åtvaring som han høyrde på bilradioen under produksjonen.[10]
Komposisjon
[endre | endre wikiteksten]Med Black Ice prøvde Brendan O'Brien å attskapa rockelyden frå det tidlege arbeidet til AC/DC med album som Highway to Hell og Dirty Deeds Done Dirt Cheap. Han meinte at dei to tidlegare studioalbuma, Ballbreaker og Stiff Upper Lip, var blues-influerte.[16] O'Brien prøvde å fokusera på refrenga, som han meinte var den beste delen av AC/DC-låtane,[10] og oppmoda bandet til å leggja vekt på den «hooky, melodiske sida» av låtskrivinga, noko Angus komplimenterte, sidan han «aldri hadde vore god på harmonium».[2] Mike Fraser sa at bandet sikta «mot The Razors Edge-æraen, litt meir up-tempo-greier.»[12] O'Brien kom med forslag til framferda til bandet, fekk Angus til å spela slidegitar på «Stormy May Day»,[2] og bad Johnson byta ut skriking med «soul-crooning», ettersom Johnson var soulsongar. Johnson var uroa for at resten av bandet ville synast at dette ikkje passa hardrock-stilen til bandet, men bandet var ganske mottakelege.[3] På grunn av den særs krevjande syngjestilen spelte Johnson berre inn vokalen sin éin time om dagen.[7] Rytmeseksjonen fører vidare grunnstrukturen frå andre AC/DC-plater; Cliff Williams spelte basslinjeer av åttendedelsnoterar,[17] og Phil Rudd sitt trommespel var ein konsekvent 4/4-takt, hovudsakleg på skarptromme, stortromme og hi-hat-cymbal. Begge musikarane uttrykte tilfredsheit med rollene sine i bandet; Rudd sa: «Eg undertrykkjer ikkje ferdigheitene mine. Dei fleste trommeslagarar er redde for å prøva dette», og Williams innrømt at han speler «det same i kvar låt, for det meste», men la til at «i musikken til AC/DC er songen viktigare enn den enkelte sin del av han».[18]
Angus sa at når han komponerer med Malcolm, deler dei idear for å få kvart spor til å «fungera saman» til eit komplett album,[19] og Johnson la til at «desse låtane høyrer saman. Den handlar om fem karar som har det jævlig gøy i eit studio.»[20] Med 15 låtar og ei speletid på over 55 minutt,[17] har Black Ice den lengste speletida av alle studioplatene til AC/DC.[21] Malcolm sa at det vart utvikla «rundt 60 eller 70 låtidear».[12] Angus fortalde at det første forsøket på å sekvensera albumet resulterte i ei låtliste med elleve låtar, «men etter kvart som dagane gjekk, stemde kvar bandmedlem for ein ny låt, og så ein annan, og ein tredje», så dei bestemde seg for å inkludera alle dei innspelte spora.[10]
Dei fleste spora på albumet handlar om rock and roll i seg sjølv - Angus uttalte: «Visse songar ser berre ut til å komma til liv når du legg til den frasen».[2] Andre tema fungerte likevel som inspirasjon. «Money Made» er ein kritikk av korleis, ifølgje Angus, «alt handlar om pengar i USA i desse dagar».[2] «War Machine» var basert på ein dokumentar om Hannibal, som konkluderte med at militæret ikkje har endra seg sidan antikkens Roma.[2][22] «Wheels» fortel om Johnson sin lidenskap for bilar.[22] Han skildra albumutgivinga som «det beste me har gjort», og meinte at medan Back in Black var bra for si tid, viser Black Ice allsidigheita til bandet.[3] Angus sa òg at han beundra mangfaldet på albumet og sa: «Det er tilstrekkeleg variert til å tilfredsstilla folk i ulike stemningar».[10]
Utgiving og marknadsføring
[endre | endre wikiteksten]18. august 2008 annonserte Columbia Records at Black Ice ville bli gitt ut 20. oktober i USA, og byrja å ta imot førehandsbestillingar.[23][24] «Rock 'n' Roll Train» vart gitt ut som første singel frå albumet 28. august;[25] «Big Jack» og «Anything Goes» følgde i nokre marknader,[26][27] og «Money Made» var ein radio-singel i Australia og Storbritannia.[28][29] Låten «Spoilin' for a Fight» vart brukt av WWE som temalåt for Survivor Series-arrangementet i 2008,[30] og «War Machine» vart seinare inkludert i både traileren til Iron Man 2 frå 2010 og det tilhøyrande filmmusikkalbumet[31][32] i tillegg til å fungera som ein av temalåtane til WrestleMania XXV.[33]
CD-versjonen var òg tilgjengeleg i ei luksusutgåve med eit 30-siders hefte med eksklusive nye illustrasjonar, studio- og livefotografiar av gruppa og songtekstar.[34] Ein steel-box-versjon i avgrensa opplag, som inneheld CD-en, eit 20-siders fargehefte, ein DVD med «Rock 'n' Roll Train»-videoen og ein making of-dokumentar, eit stort AC/DC-flagg, fem klistremerke og eit Gibson-gitarplekter, vart gitt ut i Tyskland og Storbritannia i desember.[35] Albumet vart gitt ut som ein dobbelt-LP på to 180-grams plater i ein gatefold-pakke med det vanlege kunstverket med raude bokstavar på framsida. LP-en vart seld via den offisielle nettsida og gjennom uavhengige platebutikkar i USA.[36] Eit ukjent tal eksemplar av vinylversjonen var feilpresset; side 1B hadde spor frå The Clashs Live at Shea Stadium.[26] Black Ice vart ikkje gitt ut digitalt då bandet nekta å selja spora sine separat. Angus uttalte: «Viss me var på iTunes, veit me at ein viss prosentdel av folk berre ville lasta ned to eller tre songar frå albumet - og me synest ikkje det representerer oss musikalsk.»[37] Heile albumet vart likevel lekne på nettet ei veke før den offisielle utgivinga.[38] Rykta spreidde seg om at Sony Music prøvde å kontrollera lekkasjar ved å leggja ut falske spor på peer-to-peer-nettstader.[39]
I Nord-Amerika inngjekk Walmart ein avtale om eksklusiv distribusjon av Black Ice, sjølv om nokre få uavhengige musikkbutikkar bestilte eksemplar av albumet frå utanlandske utsalsstader.[40] Angus erklærte at bandet valde Walmart fordi selskapet er den største fysiske musikkforhandlaren i USA, noko dei meinte var «det beste alternativet til iTunes».[19] Han sa òg: «Det er ikkje så mange platebutikkar i dag, og Walmart finst over heile USA. New York, Los Angeles og Chicago er kanskje dekt, men i hjartet av Amerika kan Walmart vera den einaste platebutikken i byen.»[20] Walmart oppretta over 3000 «Rock Again AC/DC Stores» med utstillingar av albumet til bandet, merkeklede, DVD-en No Bull, videospelet AC/DC Live: Rock Band og produkt frå sponsorar.[41][42] Gary Severson, visepresident i Walmart, sa at AC/DC var ein av dei få artistane som hadde ein lojal fanskare som tillét dei å visa andre varer saman med musikken.[43] I oktober oppretta MTV, Walmart og Columbia «AC/DC Rock Band Stores» i byar utan vanlege Walmart-butikkar - Times Square i New York og Los Angeles. «Black Ice»-lastebilar vart sende ut i gatene i desse byane etter utgivinga, spelte musikk og stoppa kvar dag for å selja varer.[44][45] Reklamebyrået Arnold Worldwide vart tildelt både Best Activity Generating Brand Volume av Marketing Agencies Association,[45] og Best Retail/Co-marketing Campaign av Promo Magazine for marknadsføringskampanjen til Black Ice.[42]
Ein digital versjon av Black Ice vart gjord tilgjengeleg på iTunes, saman med resten av AC/DCs katalog, 19. november 2012.[37]
Innpakking
[endre | endre wikiteksten]Omslaget til Black Ice vart teikna av Joshua Marc Levy, kunstnarisk leiar for Columbia og ein mangeårig fan av bandet som melde seg frivillig til prosjektet blant «mange menneske hos Sony som ønskte å jobba med det».[14] Det finst fire ulike omslag; standardutgåva har ein raud logo, luksusutgåva har ein blå logo, og to variantar av det vanlege designet inkluderer gule eller kvite logoar.[46] Angus sa at alternativa ikkje var meinte som ein bodskap om at fansen måtte kjøpa alle omslaga. Han sa: «Me veit at dei fleste berre kjem til å kjøpa plata éin gong, i den fargen dei ønskjer. For meg er det ikkje relevant. Det som betyr noko, er at fansen liker han. Musikken er essensen.»[10]
Etter å ha jobba med coveret til albumet, som førebels hadde fått tittelen Runaway Train, drog Levy på ferie og reiste med Pearl Jam på turneen deira i 2008. Etter ein konsert i Washington D.C. fekk Levy ideen om «å gjera alt grafisk svart på svart» og skisserte det som skulle bli det gule omslaget. Plateselskapet likte det og bad han om å laga to til i same stil, som vart dei raude og kvite versjonane. Under fotograferinga av kampanjen laga Levy bileta til luksusutgåva. Sporet på albumet hadde ikkje stor innverknad på omslaget ettersom Levy hadde høyrt «kanskje 5 låtar på det tidspunktet», men han syntest det var merkeleg at omslaget hans passa til tittelsporet «Black Ice», som ikkje var blant spora han hadde høyrt.[14][47] Levy sa at sidan albumet hadde mange likskapar med Back in Black - «Black» i tittelen, mørke omslag og AC/DC som står opp igjen med eit lydbilete basert på det tidlege arbeidet til bandet - var kunsten «som ei tidsreise, og det er derfor det er så mange psykedeliske teikningar».[14] Likskapen til kunstverket med eit tog, som eit ekko av førstesingelen «Rock N' Roll Train», var eit slumpetreff, sidan Levy «aldri hadde tenkt på det på den måten». På toppen av biletet er det eit tannhjul med eit bilete av Angus med knyttneven i vêret som liknar statuen på Stiff Upper Lip, fordi Levy «syntes berre det var flott å halde fram med dette som eit ikon.»[47] Fotografia til heftet og reklamefotografia vart tekne av musikkfotografen Guido Karp,[48] i august 2008 i London.[49]
Mottaking
[endre | endre wikiteksten]Meldingar | |
---|---|
Samla karakter | |
Kjelde | Karakter |
Metacritic | 69/100[50] |
Karakter | |
Kjelde | Karakter |
Allmusic | [51] |
The A.V. Club | A−[52] |
Entertainment Weekly | B−[53] |
The Guardian | [54] |
IGN | 7.2/10[55] |
The Observer | [56] |
PopMatters | [57] |
Rolling Stone | [17] |
Spin | 7/10[58] |
Village Voice | [59] |
Faglege meldingar
[endre | endre wikiteksten]Kritiske meldingar av Black Ice var generelt positive ifølgje Metacritic, som gav ein normalisert rating på 69 av 100 baserte på 24 meldingar frå mainstream-kritikarar.[50] Dei fleste meldarane rosa lyden på albumet, The Village Voice-skribenten Richard Bienstock meinte at produksjonen til Brendan O'Brien retta opp igjen ein lyd nærare den Vanda og Young produserte 1970-talsalbuma og effektive refreng som dei med «Mutt» Lange,[59] og Aaron Burgess frå The A.V. Club som fann The A.V. Club meiner at Black Ice er det mest inspirerte AC/DC-albumet sidan The Razors Edge, og at det let «hardare, meir svolten og meir relevant enn noko anna på dagens radio.»[52]
«Det er ei kjensle av målretting i dette nye albumet som langt overgår forgjengaren Stiff Upper Lip», skreiv Paul Eliott i ein 7/10-melding for Classic Rock. «Det let større og betre. Det har meir energi, meir vibbar. Det er meir handverk, sterkare låtar, meir fengjande knaggar. Det er kort sagt det beste albumet deira sida... vel, det etter Back in Black.»[60]
Eit vanleg argument var at Black Ice lykkast fordi AC/DC ikkje ønskte å endra stilen som hadde lykkast på tidlegare album. Bernard Zuel i The Sydney Morning Herald erklærte at «nesten heile [låtlista] kunne ha vore med på eit kva som helst AC/DC-album dei siste 28 åra».[61] Chris Jones frå BBC sa at «den nesten platoniske forma deira for rock 'n' boogie som var handlaga for å vara» består fordi dei «ikkje har nokon grunn til å flikka på ein formel som var så godt som perfekt til å byrja med».[62] Skribentar som David Marchese i Spin og Peter Kimpton i The Observer rosa forsøket til bandet på «nokre nye soniske triks», som slidegitaren i «Stormy May Day» og den rolegare «Decibel».[56][58]
Nokre meldarar meinte likevel at albumet var inkonsekvent, altfor langt eller formelaktig. Black Ice vart skildra som ei gjentaking av andre AC/DC-album utan den same inspirasjonen, og Spence D. frå IGN erklærte at «bandet høyrest bra ut, men svært få av låtane har den same kjensla av klassisisme som ein finn på mange av dei tidlegare albuma deira»,[55] The Austin Chronicle-skribenten Austin Powell meinte at trass i «nokre få billige spenningar» mangla albumet «den presserande uanstendigheita og jernkrafta som definerte Bon Scott-æraen»,[63] og Allmusic-skribenten Stephen Thomas Erlewine meinte at dei etter «Big Jack» gjekk inn i eit «for behageleg groove, drive av for stramme rytmar og gitarar som læt høgt, men ikkje muskuløst.»[51] Mange klaga over mangelen på variasjon, noko som vart forsterka av den lange låtlista. Entertainment Weekly-meldaren Clark Collis skreiv at «til og med 2000-talets nokså monokrome Stiff Upper Lip hadde meir variert materiale»,[53] Brian Hiatt frå Rolling Stone meinte at Black Ice' «kjennest lengre enn dei 55 minutta sine, takka vera ei rekkje bortkasta rockarar»,[17] og Robert Forster i The Monthly meinte at ei kortare speletid ville «maksimera gjennomslagskrafta til albumet», då han syntest dei fire første låtane og tittelsporet var dei beste fordi dei høyrdest meir varierte ut, medan dei andre spora vart svikta av dårleg låtskriving og ei «bedøvande føreseielegheit».[21]
Salslister og sal
[endre | endre wikiteksten]Black Ice skreiv historie ved å debutera på førsteplass på albumlistene i 29 land, og er det største debutalbumet til Columbia Records sidan Nielsen SoundScan byrja å spora salsdata for Billboard i mars 1991.[64] Black Ice var det nest mest selde albumet på verdsbasis i 2008, etter Coldplay-alumet Viva La Vida or Death and All His Friends.[65] Per desember 2008 hadde han selt seks millionar eksemplar over heile verda,[43] og oppnådd salstrofé i 24 land, med multi-platina-status i åtte, platina i ytterlegare tolv og gull i dei fire resterande.[66]
På den første dagen av den amerikanske utgivinga, 20. oktober 2008, selde Black Ice over 193 000 eksemplar.[67] Innan 28. oktober debuterte Black Ice' på førsteplass på den amerikanske albumlista Billboard' 200 og selde over 784 000 eksemplar den første veka, det nest høgaste vekesalet for eit album i USA i 2008, etter Lil Wayne sitt Tha Carter III.[68] Det var den andre utgjevinga til AC/DC som toppa dei amerikanske hitlistene, etter For Those About to Rock We Salute You (1981)[68] og vart den største debuten nokosinne for eit mainstream hardrockalbum.[64][69] Per 31. desember 2008 hadde albumet selt 1,915 millionar eksemplar i USA, ifølgje Nielsen SoundScan,[70] og vart sertifisert 2× platina av RIAA.[71] Black Ice debuterte òg som nummer 1 på ARIA albumlistes og selde over 90 000 eksemplar,[72] og den britiske albumlista, med 110 000 selde eksemplar.[73] Det var deira første nummer éin i Storbritannia sidan Back in Black (1980).[74] I Canada debuterte Black Ice på førsteplass og selde 119 000 eksemplar den første veka, noko som gjorde det til den bestseljande albumdebuten i Canada i 2008.[75] Albumet låg på førsteplassen i Canada i tre veker på rad, med eit sal på over 200 000 eksemplar.[76][77] I Tyskland vart Black Ice det 14. mest selde albumet på 2000-talet, med eit sal på 1 million eksemplar og vart sertifisert 5 gonger platina.[78]
Prisar
[endre | endre wikiteksten]Ved ARIA Music Awards i 2009 vann Black Ice i kategoriane beste rockealbum og bestseljande album. Det var nominert til Årets album, og AC/DC var nominert til Årets gruppe.[79]
Det vart nominert til prisen for beste internasjonale album ved Juno Awards og Brit Awards.[80][81]
Det vann Classic Rock Roll of Honour-prisen for årets album i 2009.[82]
Ved APRA Awards i 2010 vann Angus og Malcolm prisen for årets låtskrivarar og «Rock 'n' Roll Train» vann prisen for mest spelte australske verk i utlandet.[83]
Ved Grammy Awards i 2009 vart «Rock 'n' Roll Train» nominert til beste rockesong av ein duo eller ei gruppe med vokal,[84] og året etter vart Black Ice nominert til beste rockealbum, medan låten «War Machine» vann prisen for beste hardrocksong.[85]
Black Ice vart rangert på 41. plassen på Rolling Stone si topp 50-liste for 2008,[86] 29. plassen på ei liknande liste frå magsinet Q,[87] 17. plassen på Kerrang! si topp 20-liste for året[88] og tredjeplassen på UGO si liste over dei 11 beste metallalbuma i 2008.[89]
Turné
[endre | endre wikiteksten]For å marknadsføre Black Ice lanserte AC/DC Black Ice-turneen den 28. oktober 2008 i Wilkes-Barre i Pennsylvania.[90] To dagar tidlegare hadde dei halde ei generalprøve i same by. Turneen varte i 168 konsertar fordelte på 11 etappar, med den siste i Bilbao i Spania, 28. juni 2010.[91]
Mark Fisher, som hadde jobba med Stiff Upper Lip-turneen, designa scena. Midtpunktet i kulissen var eit lokomotiv i full storleik, som vog 3500 kg og var inspirert av arbeidstittelen Runaway Train og låten «Rock 'n' Roll Train».[92] Fem låtar frå Black Ice vart inkludert på setlista på turneen: «Rock 'n' Roll Train», «Big Jack», «Black Ice», «War Machine» og «Anything Goes».[93]
Black Ice-turneen var den mest suksessfulle turneen til AC/DC, og hanka inn 441,6 millionar dollar, noko som gjorde han til den fjerde mest lønsame konsertturneen gjennom tidene.[94][95] Tre konsertar i desember 2009 på River Plate Stadium i Buenos Aires vart gitt ut som DVD Live at River Plate den 10. mai 2011.[96]
Innhald
[endre | endre wikiteksten]Alle songar er skrivne av Angus Young og Malcolm Young.
Nr. | Tittel | Lengd |
---|---|---|
1. | «Rock 'n' Roll Train» | 4:21 |
2. | «Skies on Fire» | 3:34 |
3. | «Big Jack» | 3:57 |
4. | «Anything Goes» | 3:22 |
Nr. | Tittel | Lengd |
---|---|---|
5. | «War Machine» | 3:09 |
6. | «Smash 'n' Grab» | 4:06 |
7. | «Spoilin' for a Fight» | 3:17 |
8. | «Wheels» | 3:28 |
Nr. | Tittel | Lengd |
---|---|---|
9. | «Decibel» | 3:34 |
10. | «Stormy May Day» | 3:10 |
11. | «She Likes Rock 'n' Roll» | 3:53 |
12. | «Money Made» | 4:15 |
Nr. | Tittel | Lengd |
---|---|---|
13. | «Rock 'n' Roll Dream» | 4:41 |
14. | «Rocking All the Way» | 3:22 |
15. | «Black Ice» | 3:25 |
Total lengd: | 55:38 |
Medverkande
[endre | endre wikiteksten]AC/DC[97]
- Brian Johnson – solovokal
- Phil Rudd – trommer, perkusjon
- Cliff Williams – bassgitar, korvokal
- Angus Young – sologitar
- Malcolm Young – rytmegitar, korvokal
Andre medverkande[97]
- Billy Bowers – ekstra lydteknikar
- Mike Fraser – lydteknikar, miksing
- Alvin Handwerker (Prager and Fenton LLP) – management
- Richard Jones, Geoff Banks, Rick St. Pierre – utstyrsteknikarar
- Guido Karp – fotografi
- Joshua Marc Levy – kunstnarisk leiar, design, illustrasjonar
- George Marino – mastering
- Brendan O'Brien – produsent
- Eric Mosher – assisterande lydteknikar
Salslister
[endre | endre wikiteksten]
Vekeslister[endre | endre wikiteksten]
|
Årslister[endre | endre wikiteksten]
Tiårsliste[endre | endre wikiteksten]
|
Salstrofé og salstal
[endre | endre wikiteksten]Region | Salstrofé | Salstal |
---|---|---|
Argentina (CAPIF)[170] | 2× Platina | 80 000x |
Australia (ARIA)[171] | 5× Platina | 350 000^ |
Austerrike (IFPI Austerrike)[172] | 3× Platina | 60 000x |
Belgia (BEA)[173] | 2× Platina | 60 000* |
Brasil (ABPD)[174] | Gull | 30 000* |
Canada (Music Canada)[175] | 5× Platina | 341,000[176] |
Danmark (IFPI Danmark)[177] | 4× Platina | 120 000^ |
Finland (Musiikkituottajat)[178] | 2× Platina | 49,660 |
Frankrike (SNEP)[179] | 2× Platina | 400 000* |
Tyskland (BVMI)[180] | 5× Platina | 1 000 000^ |
Hellas (IFPI Hellas)[181] | Platina | 15 000^ |
Ungarn(Mahasz)[182] | 2× Platina | 12 000x |
Irland (IRMA)[183] | 2× Platina | 30 000x |
Italy 2008 sales |
150,000[184] | |
Italia (FIMI)[185] sales since 2009 |
Gull | 35 000* |
Japan | 54,064[186] | |
Nederland (NVPI)[187] | Platina | 60 000^ |
New Zealand (RMNZ)[188] | 2× Platina | 30 000^ |
Polen(ZPAV)[189] | Platina | 20 000* |
Portugal (AFP)[190] | Gull | 10 000x |
Russland (NFPF)[191] | Platina | 20 000* |
Spania(PROMUSICAE)[192] | Platina | 80 000^ |
Sverige (GLF)[193] | 2× Platina | 80 000^ |
Sveits(IFPI Switzerland)[194] | 4× Platina | 120 000x |
Storbritannia (BPI)[195] | Platina | 300 000^ |
USA (RIAA)[196] | 2× Platina | 2 000 000^ |
Oppsummering | ||
Europa (IFPI)[197] | 2× Platina | 2 000 000* |
*salstala er basert på sertifiseringa aleine |
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- Denne artikkelen bygger på «Black Ice (AC/DC album)» frå Wikipedia på engelsk, den 30. juni 2023.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ Sutcliffe, Phil (2010). «10: No Wuckin' Furries». AC/DC: High-Voltage Rock 'n' Roll: The Ultimate Illustrated History. Voyageur Press. s. 190-193. ISBN 978-0-7603-3832-2.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 di Perna, Alan (januar 2009). «AC/DC: The Big Chill». Guitar World. (Future US): 1–5. ASIN B001LNP3IO. ISSN 1045-6295. Arkivert frå originalen 10. juni 2015. Henta 20. februar 2011.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 McCabe, Kathy (17. oktober 2008). «AC/DC Reveal Black Ice Secrets». The Daily Telegraph (News Limited (News Corporation)). OCLC 221797506. Henta 23. februar 2011.
- ↑ Richardson, Joel (Januar 2006). «AC/DC» (PDF). Marshall Law (Marshall Publication) (9): 14–15. OCLC 225964792. Arkivert frå originalen (PDF) 21. juni 2006.
- ↑ 5,0 5,1 Levine, Robert (8. oktober 2008). «Ageless and Defiant, AC/DC Stays on Top Without Going Digital». The New York Times. ISSN 0362-4331. Henta 20. februar 2011.
- ↑ Runnells, Charles (10. oktober 2008). &desc=Lokal+bassist+tilbake+i+%27Svart%27+med+gamle+kompiser+fra+AC%2FDC «Lokal bassist tilbake i 'svart' med gamle kompiser fra AC/DC» Check
|url=
value (hjelp). The News-Press (Gannett Company). OCLC 1379240. Henta 18. februar 2011. - ↑ 7,0 7,1 Hiatt, Brian (18. september 2008). «Let There Be Rock: AC/DC planlegger stort comeback». Rolling Stone (Wenner Media LLC). ISSN 0035-791X. Arkivert frå originalen 28. februar 2009. Henta 18. februar 2011.
- ↑ Negonda, Marco (January 2004). «AC/DC: Sympathy for the Rock». Rock Hard Italia (på italiensk) (Rock Hard Verlags). ISSN 2037-1284.
- ↑ Anders, Marcel (November 2008). «Brian Johnson». Classic Rock (Future Publishing): 25. ISSN 1464-7834. Arkivert frå originalen 1. november 2013. Henta 4. mars 2011.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 10,6 10,7 Lageat, Phillipe; Rivalin, Morgan; Sarkis, Thiago (Januar 2009). «AC/DC: Atropelando tudo com seu Rock 'N Roll Train». Roadie Crew (på portugisisk) (Roadie Crew Editora) (120): 21–23. ISSN 1415-322X.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 Tingen, Paul (januar 2009). «Secrets of the Mix Lydteknikar: Mike Fraser». Sound on Sound (SOS Publications Group). OCLC 61313197. Henta 18. februar 2011.
- ↑ 12,0 12,1 12,2 Henderson, Tim (5. september 2008). «Exclusive: Produsent Mike Fraser snakker med BW&BK om nytt AC/DC-album - 'I Think It's Back More in the Direction of The Razors Edge'». Brave Words & Bloody Knuckles (The Perfect Page). ISSN 1705-3781. Henta 19. mars 2011.
- ↑ Barton, Geoff (14. oktober 2008). «At Some Points During the Years I Was Wondering If There Was Ever Going To Be Another AC/DC Album». Classic Rock (Future Publishing). ISSN 1464-7834. Arkivert frå originalen 15. august 2011. Henta 4. mars 2011.
- ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 Sarkis, Thiago (Januar 2009). «Joshua Marc Levy: «Black Ice É Um Rock 'N Roll Dream»». Roadie Crew (på portugisisk) (Roadie Crew Editora) (120): 26. ISSN 1415-322X.
- ↑ Sloan, Billy, red. (26. oktober 2008). «Ice Memories for AC/DC's Angus Young». Sunday Mail. (Trinity Mirror). OCLC 225350959. Arkivert frå originalen 4. mars 2016. Henta 5. februar 2010.
- ↑ «AC/DC May Finally Get a Little Respect». MSNBC (NBCUniversal). Associated Press. 6. november 2008. Henta 20. februar 2011.
- ↑ 17,0 17,1 17,2 17,3 Hiatt, Brian (30. oktober 2008). «Black Ice - AC/DC». Rolling Stone (Wenner Media LLC). ISSN 0035-791X. Henta 2. juli 2009.
- ↑ Fricke, David (13. november 2008). «AC/DC and the Gospel of Rock & Roll». Rolling Stone (Wenner Media LLC). ISSN 0035-791X. Arkivert frå originalen 5. mai 2009. Henta 18. mars 2011.
- ↑ 19,0 19,1 Boyd, Brian (15. oktober 2008). «AC/DC on Black Ice: We Stopped Developing Aged 17». The Daily Telegraph. ISSN 0307-1235. Henta 18. februar 2011.
- ↑ 20,0 20,1 Gundersen, Edna (20. oktober 2008). «AC/DC Freezes Digital Outlets out of Black Ice Album Sales». USA Today (Gannett Company). ISSN 0734-7456. Henta 30. desember 2011.
- ↑ 21,0 21,1 Forster, Robert (December 2008 - januar 2009). «Slippin': AC/DCs Black Ice». The Monthly (41). ISSN 1832-3421. Henta 17. mars 2011.
- ↑ 22,0 22,1 Wang, K.S. (October 2008). «Celebrity Drive: AC/DC Singer Brian Johnson». Motor Trend (Source Interlink). ISSN 0027-2094. Henta 20. februar 2011.
- ↑ «Forhåndsbestill AC/DCs Black Ice». AC/DC Official Website. 29. august 2008. Arkivert frå originalen 21. august 2008. Henta 30. juni 2023.
- ↑ «Black Ice' klar for lansering 20. oktober». Walmart. 18. august 2008. Henta 17. mars 2011.
- ↑ McCabe, Kathy (28. august 2008). au/news/listen-to-acdcs-new-single/story-e6freuy9-1111117327410 «Listen to AC/DC's New Single» Check
|url=
value (hjelp). The Daily Telegraph. OCLC 221797506. Henta 17. mars 2011. - ↑ 26,0 26,1 Sutcliffe 2010, s. 211 «Selected Diskografi and More (Also Selective)».
- ↑ «'Anything Goes' The New Single From Black Ice». AC/DC Official Website. Henta 19. februar 2010.
- ↑ au/product_info.php? cPath=190093_190083_190088_190076_190071_190110&products_id=346256&osCsid=746296a178266511d810280e21d3cb4e New Music To Radio WC 01/06/09 Check
|url=
value (hjelp). Various. Sony Music Australia. 2009. - ↑ Money Made/War Machine. (Promotional single). AC/DC. Columbia Records. 2009. Matrix V3BG1294422702.
- ↑ «AC/DCs Black Ice Debuts at No. 1». World Wrestling Entertainment. 1. november 2008. Henta 19. mars 2011.
- ↑ Bezer, Terry (8. mars 2010). «'Iron Man 2′ Trailer Online - AC/DC Featured Twice». Metal Hammer. TeamRock. Arkivert frå originalen 11. november 2013. Henta 11. november 2013.
- ↑ «'Iron Man 2' Album In Stores April 19». AC/DC. 26. januar 2010. Henta 11. mars 2010.
- ↑ «AC/DC: 'WrestleMania XXV' Theme Songs Revealed». Blabbermouth (Roadrunner Records). 31. januar 2009. Henta 11. mars 2010.
- ↑ «AC/DC - Limited Edition - Deluxe Version of Black Ice Detailed». Brave Words & Bloody Knuckles (The Perfect Page). 1. september 2008. ISSN 1705-3781. Arkivert frå originalen 8. juli 2011. Henta 30. juni 2023.
- ↑ «AC/DC: Black Ice Limited-Edition Steelbox Available». Blabbermouth.net (Roadrunner Records). 22. desember 2008. Henta 22. februar 2011.
- ↑ Cashmere, Paul (3. oktober 2008). «AC/DC Black Ice Vinyl Goes Exclusive To Indies». Undercover News. Arkivert frå originalen 20. mars 2012. Henta 13. november 2010.
- ↑ 37,0 37,1 Boyd, Brian (25. september 2008). «iTunes Under Threat as Bands Take Their Business Elsewhere». The Daily Telegraph. Henta 20. februar 2011.
- ↑ Moses, Asher (13. oktober 2008). «Nytt AC/DC-album lekket på nettet». The Sydney Morning Herald. (Fairfax Media). ISSN 0312-6315. Henta 20. februar 2011.
- ↑ Cashmere, Paul (8. oktober 2008). «Fake AC/DC Files Flood the Internet». Undercover News. Arkivert frå originalen 3. april 2012. Henta 20. februar 2011.
- ↑ Cashmere, Paul (2. oktober 2008). «AC/DC Wal-Mart Deal Gets Thunderstruck». Undercover News. Arkivert frå originalen 3. april 2012. Henta 20. februar 2011.
- ↑ Christman, Ed (22. november 2008). «Cold As 'Ice'». Billboard. (Prometheus Global Media.) 120 (47): 26. ISSN 0006-2510. Henta 18. februar 2011.
- ↑ 42,0 42,1 «2009 PRO Awards: AC/DC Album Launch». Promo Magazine (Penton Media). 4. august 2009. ISSN 1047-1707. Arkivert frå originalen 15. juli 2011. Henta 20. februar 2011.
- ↑ 43,0 43,1 Bustillo, Miguel; Smith, Ethan (16. desember 2008). «At Best Buy, an Album Sounds a Sour Sales Note». The Wall Street Journal (Dow Jones & Company). ISSN 0099-9660. Henta 30. juni 2023.
- ↑ «AC/DC's Black Ice Rocks into Walmart Nationwide Oct. 20». Walmart. 17. oktober 2008. Henta 13. desember 2010.
- ↑ 45,0 45,1 «The Globes Awards - Past Winners - 2009 - Best Activity Generating Brand Volume». Marketing Agencies Association. Arkivert frå originalen 6. desember 2010. Henta 20. februar 2011.
- ↑ «AC/DC's Black Ice Released 20. oktober 2008». AC/DC Official Website. Henta 19. februar 2010.
- ↑ 47,0 47,1 Voccia, Bill (3. juni 2009). «Intervju med Joshua Levy». AC/DC Collector. Arkivert frå originalen 26. april 2012. Henta 30. juni 2023.
- ↑ Karp, Guido. «Biography» (PDF). Guido Karp. Henta 16. mars 2011. «2001 tours: AC/DC Stiff Upper Lip world tour»
- ↑ Karp, Guido (6. november 2009). «Guido Karp Photo Shoot with AC/DC – London Aug 2008». Guido Karp. Henta 18. februar 2011.
- ↑ 50,0 50,1 Black Ice av AC/DC på Metacritic
- ↑ 51,0 51,1 Erlewine, Stephen Thomas (20. oktober 2008). «Black Ice - AC/DC». Allmusic (Rovi Corporation). Henta 5. februar 2010.
- ↑ 52,0 52,1 Burgess, Aaron (27. oktober 2008). «Black Ice». The A.V. Club. (Onion, Inc.). OCLC 711076082. Henta 22. februar 2011.
- ↑ 53,0 53,1 Collis, Clark (15. oktober 2008). «Black Ice Music Review». Entertainment Weekly (Time, Inc..). ISSN 1049-0434. Henta 2. juli 2009.
- ↑ Petridis, Alexis (17. oktober 2008). «Rock & Pop Review: AC/DC: Black Ice». The Guardian. ISSN 0261-3077. Henta 2. juli 2009.
- ↑ 55,0 55,1 Spence D. (22. oktober 2008). «AC/DC – Black Ice Review - For Better or Worse Aussie Rockers Stay the Course». IGN (News Corporation). Henta 2. juli 2009.
- ↑ 56,0 56,1 Kimpton, Peter (12. oktober 2008). «Rockanmeldelse: AC/DC, Black Ice». The Observer (Guardian Media Group). ISSN 0029-7712. Henta 17. mars 2011.
- ↑ Shymanik, Steve (22. oktober 2008). «AC/DC: Black Ice». PopMatters. Henta 25. september 2012.
- ↑ 58,0 58,1 Marchese, David. «AC/DC, Black Ice (Columbia)». Spin (Spin Media LLC). ISSN 0886-3032. Henta 2. juli 2009.
- ↑ 59,0 59,1 Bienstock, Richard (22. oktober 2008). «The New AC/DC Record Passes Our Scientific Test». The Village Voice (Village Voice Media). ISSN 0042-6180. Arkivert frå originalen 21. november 2011. Henta 22. februar 2011.
- ↑ Eliott, Paul (November 2008). «Black... with a bang». Classic Rock (125): 77.
- ↑ Zuel, Bernard (14. oktober 2008). «Acca Dacca hold up their end». The Sydney Morning Herald (Fairfax Media). Henta 20. februar 2011.
- ↑ Jones, Chris (10. oktober 2008). «Time Has not Withered Them». BBC. Henta 2. juli 2009.
- ↑ Powell, Austin (21. november 2008). «AC/DC: Black Ice». The Austin Chronicle. Henta 25. september 2012.
- ↑ 64,0 64,1 «AC/DCs Black Ice debuterer som nummer 1 i 29 land». Blabbermouth.net (Roadrunner Records). 28. oktober 2008. Arkivert frå originalen 2. mars 2009. Henta 5. februar 2010.
- ↑ «Viva La Vida' bestselgende album på verdensbasis i 2008». International Federation of the Phonographic Industry (IFPI). 16. februar 2009. Arkivert frå originalen 20. februar 2009. Henta 20. februar 2011.
- ↑ «AC/DC Add Stadium Dates To The 'Black Ice' World Tour» (Press release). AC/DC Official Website. 12. desember 2008. Arkivert frå originalen 11. november 2013. Henta 11. november 2013.
- ↑ Cohen, Jonathan (22. oktober 2008). «AC/DC's 'Ice' Red Hot at Retail». Billboard (Prometheus Global Media). ISSN 0006-2510. Arkivert frå originalen 18. november 2008. Henta 17. mars 2011.
- ↑ 68,0 68,1 Caulfield, Keith (28. oktober 2008). «AC/DC Debuts at No. 1 With 784,000». Billboard (Nielsen Business Media). ISSN 0006-2510. Arkivert frå originalen 29. oktober 2008. Henta 5. februar 2010.
- ↑ Grein, Paul (28. oktober 2008). «Week Ending Oct. 26, 2008: Headbangere slår ut high school-elever». Yahoo! Music. Henta 3. november 2008.
- ↑ «Chart Watch Extra: The Year That Songs Overtook Albums - Chart Watch». Yahoo! Music. 31. desember 2008. Arkivert frå originalen 19. februar 2012. Henta 5. februar 2011.
- ↑ «Gold and Platinum Database Search». Recording Industry Association of America (RIAA). 20. november 2008. Henta 30. juni 2023.
- ↑ McCabe, Kathy (28. oktober 2008). «AC/DCs nye album Black Ice No. 1 i Australia og Storbritannia». The Daily Telegraph. OCLC 221797506. Henta 2. november 2008.
- ↑ Sexton, Paul (30. oktober 2008). «AC/DCs Black Ice dominerer Euro Albums Chart». Billboard (Nielsen Business Media). ISSN 0006-2510. Arkivert frå originalen 4. oktober 2012. Henta 17. mars 2011.
- ↑ Foster, Patrick (25. oktober 2008). «Echo of Eighties as AC/DC Turn Up the Amps Again». The Sunday Times (News International). ISSN 0956-1382. Henta 30. juni 2023.
- ↑ Williams, John (29. oktober 2008). «AC/DCs 'Ice' har en bunnsolid debut». Jam!. Henta 6. april 2011.
- ↑ Williams, John (12. november 2008). «AC/DC's 'Ice' Remains at No. 1». Jam!. Henta 6. april 2011.
- ↑ Williams, John (19. november 2008). «Swift Boots AC/DC fra No. 1». Jam!. Henta 6. april 2011.
- ↑ «Gold- und Platin-Verleihungen 01.01. - 31.12.2009» (PDF) (på tysk). Bundesverband Musikindustrie (BVMI). 22. januar 2010. s. 1. Arkivert frå originalen (PDF) 4. juni 2012. Henta 31. januar 2012.
- ↑ «History: Winners by Year: 2009». Australian Recording Industry Association (ARIA). Henta 17. mars 2011.
- ↑ «Nickelback på topp med fem Juno Award-nominasjoner» (PDF). National Post (Canadian Academy of Recording Arts and Sciences). 3. februar 2009. Henta 3. mars 2011.. februar 2009|access-date=3. mars 2011}}
- ↑ Bezer, Terry (21. januar 2009). «AC/DC & Iron Maiden nominert til Brit Awards». Metal Hammer. Future Publishing. ISSN 1422-9048. Henta 3. mars 2011.
- ↑ «BLOG: Classic Rock Awards 2009». 3. november 2009.
- ↑ «2010 Winners». Australasian Performing Right Association (APRA). Arkivert frå originalen 1. juli 2010. Henta 23. april 2010.
- ↑ Jones, Brent, red. (2. april 2009). «Nominasjoner til den 51. Grammy-utdelingen». USA Today (Gannett Company). ISSN 0734-7456. Henta 22. februar 2011.
- ↑ «AC/DC vinner endelig en Grammy». The Times. (Avusa). Reuters (Thomson Reuters). 1. februar 2010. ISSN 0039-5331. Henta 22. februar 2011.
- ↑ «The 50 Best Albums of 2008». Rolling Stone (Wenner Media LLC). 25. desember 2008. s. 26. ISSN 0035-791X. Arkivert frå originalen 25. mai 2009. Henta 23. februar 2011.
- ↑ «50 Best Albums - Black Ice / AC/DC». Q. ISSN 0955-4955. Arkivert frå originalen 20. juli 2011. Henta 23. februar 2011.
- ↑ «The Best Albums of the Year». Kerrang! (Bauer.) (1241). 20. desember 2008. ISSN 0262-6624.
- ↑ Prato, Greg (11. desember 2008). «Top 11 Metal Albums of 2008». UGO Networks (Hearst Corporation). Arkivert frå originalen 15. juni 2011. Henta 23. februar 2011.
- ↑ Kreps, Daniel (18. september 2008). «AC/DC Announce North American Black Ice Tour Dates». Rolling Stone (Wenner Media LLC). ISSN 0035-791X. Arkivert frå originalen 16. januar 2009. Henta 22. februar 2011.
- ↑ «Black Ice World Tour». AC/DC Official Website. 12. juli 2010. Henta 22. februar 2011.
- ↑ Sandberg, Marian (27. januar 2009). «For Those about to Rock». Live Design Magazine (Penton Media). ISSN 1559-2359. Arkivert frå originalen 4. februar 2011. Henta 17. mars 2011.
- ↑ Kot, Greg (31. oktober 2008). «AC/DC at Allstate Arena: The Perfect Antidote for the Daily Grind». Chicago Tribune (Tribune Company). ISSN 1085-6706. Arkivert frå originalen 16. juli 2011. Henta 23. februar 2011.
- ↑ «AC/DCs «Black Ice Tour» er den nest mest innbringende konsertturneen i historien». Blabbermouth.net (Roadrunner Records). 26. juli 2010. Arkivert frå originalen 29. juli 2010. Henta 10. juli 2010.
- ↑ Truong, Peggy (7. februar 2012). «Madonna World Tour 2012: 'MDNA'-datoer inkluderer Istanbul, Wien, New York, Vancouver». International Business Times. Henta 5. mars 2012.
- ↑ «AC/DC Live at River Plate' Tilgjengelig 10. mai!». AC/DC Official Website. 8. mars 2011. Henta 10. mars 2011.
- ↑ 97,0 97,1 Black Ice (CD booklet). AC/DC. Columbia Records. 2008. 88697338292.
- ↑ «Ranking Semanal desde 19/10/2008 hasta 25/10/2008» (på spansk). Cámara Argentina de Productores de Fonogramas y Videogramas (CAPIF). Arkivert frå originalen 9. oktober 2008. Henta 17. mars 2011.
- ↑ "AC/DC – Black Ice". Australiancharts.com. Hung Medien.
- ↑ "AC/DC - Black Ice" (På tysk). Austriancharts.at. Hung Medien.
- ↑ "AC/DC – Black Ice" (På nederlandsk). Ultratop.be. Hung Medien.
- ↑ "AC/DC – Black Ice" (På fransk). Ultratop.be. Hung Medien.
- ↑ "AC DC Album & Song Chart History" Billboard Canadian Albums Chart for AC DC. Prometheus Global Media.
- ↑ "Top 50 Prodejní". Tsjekkiske album. CNS IFPI. Note: On the chart page, select 200844 on the field besides the word "Zobrazit", and then click over the word to retrieve the correct chart data.
- ↑ "AC/DC – Black Ice". Danishcharts.com. Hung Medien.
- ↑ "AC/DC – Black Ice". Dutchcharts.nl. Hung Medien.
- ↑ "AC/DC: Black Ice" (På finsk). Musiikkituottajat – IFPI Finland.
- ↑ "AC/DC – Black Ice". Lescharts.com. Hung Medien.
- ↑ "Offiziellecharts.de – AC/DC – Black Ice" (På tysk). GfK Entertainment Charts.
- ↑ «Top 50 Ξένων Αλμπουμ» (på gresk). International Federation of the Phonographic Industry (IFPI) Greece. Arkivert frå originalen 25. april 2009. Henta 20. november 2020.
- ↑ "Archívum – Slágerlisták – MAHASZ – Magyar Hangfelvétel-kiadók Szövetsége". Mahasz.hu. LightMedia.
- ↑ "AC/DC – Black Ice". Irishcharts.com. Hung Medien.
- ↑ "AC/DC – Black Ice". Italiancharts.com. Hung Medien.
- ↑ «Japanese album lists: Week 4, October 2008» (på japansk). Oricon. Henta 22. februar 2011. «3 悪魔の氷 AC/DC 10/22 19246»
- ↑ «Top 100 Albums of 2008» (PDF) (på spansk). AMPROFON. Arkivert frå originalen (PDF) 15. februar 2010. Henta 22. februar 2011.
- ↑ "AC/DC – Black Ice". Charts.org.nz. Hung Medien.
- ↑ "AC/DC – Black Ice". Norwegiancharts.com. Hung Medien.
- ↑ "Oficjalna lista sprzedazy :: OLIS - Official Retail Sales Chart" (på polsk). OLiS. Polish Society of the Phonographic Industry.
- ↑ "AC/DC – Black Ice". Portuguesecharts.com. Hung Medien.
- ↑ "20081026 Top 40 Skotske album Archive | Official Charts". Den britiske albumlista. The Official Charts Company.
- ↑ "AC/DC – Black Ice". Spanishcharts.com. Hung Medien.
- ↑ "AC/DC – Black Ice". Swedishcharts.com. Hung Medien.
- ↑ "AC/DC – Black Ice". Swisscharts.com. Hung Medien.
- ↑ "AC/DC | Artist | Official Charts". Den britiske albumlista. The Official Charts Company.
- ↑ "AC DC Album & Song Chart History" Billboard 200 for AC DC. Prometheus Global Media.
- ↑ "AC DC Album & Song Chart History" Billboard Top Rock Albums for AC DC. Prometheus Global Media.
- ↑ «ARIA Charts – End of Year Charts – Top 100 Albums 2008». Australian Recording Industry Association. Arkivert frå originalen 29. februar 2016. Henta 27. november 2021.
- ↑ «Jahreshitparade Alben 2008» (på tysk). austriancharts.at. Arkivert frå originalen 27. januar 2016. Henta 27. november 2021.
- ↑ «ultratop.be – Jaaroverzichten 2008» (på nederlandsk). ultratop.be. Hung Medien. Arkivert frå originalen 8. januar 2015. Henta 27. november 2021.
- ↑ «Rapports Annuels 2008 - Albums» (på fransk). ultratop.be Hung Medien. Arkivert frå originalen 27. desember 2015. Henta 27. november 2021.
- ↑ «Jaaroverzichten 2008 - Alternatieve Albums» (på nederlandsk). Ultratop. Arkivert frå originalen 7. april 2021. Henta 27. november 2021.
- ↑ «Top Kanadiske album – Year-End 2008». Billboard. Arkivert frå originalen 12. april 2017. Henta 27. november 2021.
- ↑ «Album Top-50 2008» (på dansk). IFPI Danmark. Arkivert frå originalen 19. juli 2011. Henta 27. november 2021.
- ↑ Hung, Steffen. «Jaaroverzichten – Album 2008». dutchcharts.nl (på nederlandsk). Arkivert frå originalen 17. september 2015. Henta 27. november 2021.
- ↑ «2008 Year End Charts – European Top 100 Albums». Billboard. Arkivert frå originalen 4. oktober 2012. Henta 27. november 2021.
- ↑ «Musiikkituottajat - Tilastot - Myydyimmät levyt 2008» (på finsk). IFPI Finland. Arkivert frå originalen 20. juni 2015. Henta 27. november 2021.
- ↑ «Tops de l'Année - Top Albums 2008». Syndicat National de l'Édition Phonographique.
- ↑ «Top 100 Album-Jahrescharts (2008)». Bundesverband Musikindustrie.
- ↑ «Annual Chart — Year 2008 Top 50 Ελληνικών και Ξένων Αλμπουμ» (på gresk). IFPI Greece. Arkivert frå originalen 7. desember 2009. Henta 27. november 2021.
- ↑ «Annual Chart – Year 2008 Top 50 Ξένων Αλμπουμ». IFPI Greece (på gresk). International Federation of the Phonographic Industry. Arkivert frå originalen 21. juli 2011. Henta 27. november 2021.
- ↑ «Összesített album- és válogatáslemez-lista – eladási darabszám alapján – 2008» (på ungarsk). MAHASZ. Arkivert frå originalen 3. juni 2020. Henta 27. november 2021.
- ↑ «Best of 2008 - Albums». Irish Recorded Music Association. Arkivert frå originalen 17. januar 2015. Henta 27. november 2021.
- ↑ «Classifica annuale 2008 (dal 31.12.2007 al 28.12.2008)» (på italiensk). Federazione Industria Musicale Italiana. Arkivert frå originalen 5. februar 2019. Henta 27. november 2021.
- ↑ «The Official NZ Music Charts – End of Year Charts 2008». Recorded Music NZ.
- ↑ «Top 50 Albumes 2008» (på spansk). Productores de Música de España. Arkivert frå originalen 27. oktober 2020. Henta 27. november 2021. Go until 2008 year and click «Albums» to download the file
- ↑ «Årslista Album – År 2008». IFPI Sweden.
- ↑ «Schweizer Jahreshitparade 2008». hitparade.ch.
- ↑ «End of Year albumliste Top 100 – 2008». Official Charts Company. Arkivert frå originalen 12. juli 2015. Henta 27. november 2021.
- ↑ «Top Billboard 200 Albums – Year-End 2008». Billboard. Arkivert frå originalen 28. februar 2015. Henta 27. november 2021.
- ↑ «Top Rock Albums – Year-End 2008». Billboard. Henta 1. desember 2021.
- ↑ «ARIA Charts – End of Year Charts – Top 100 Albums 2009». Australian Recording Industry Association. Arkivert frå originalen 13. april 2010. Henta 27. november 2021.
- ↑ «Jahreshitparade Alben 2009» (på tysk). austriancharts.at. Arkivert frå originalen 27. januar 2016. Henta 27. november 2021.
- ↑ «Jaaroverzichten 2009 - Albums» (på nederlandsk). Ultratop. Arkivert frå originalen 17. januar 2015. Henta 27. november 2021.
- ↑ «Rapports Annuels 2009 - Albums» (på fransk). Ultratop. Arkivert frå originalen 13. mars 2016. Henta 27. november 2021.
- ↑ «Jaaroverzichten 2009 - Alternatieve Albums» (på nederlandsk). Ultratop. Arkivert frå originalen 23. juni 2014. Henta 27. november 2021.
- ↑ «Top Kanadiske album – Year-End 2009». Billboard. Arkivert frå originalen 17. april 2019. Henta 27. november 2021.
- ↑ «Album 2009 Top-100» (på dansk). Hitlisten.NU. IFPI Danmark. Arkivert frå originalen 26. september 2010. Henta 27. november 2021.
- ↑ Hung, Steffen. «Jaaroverzichten - Album 2009». dutchcharts.nl. Arkivert frå originalen 12. mars 2016. Henta 27. november 2021.
- ↑ «2009 Year End Charts – European Top 100 Albums». Billboard. Arkivert frå originalen 3. oktober 2012. Henta 27. november 2021.
- ↑ «Tops de l'Année - Top Albums 2009» (på fransk). Syndicat National de l'Édition Phonographique. Henta 27. november 2021.
- ↑ «Top 100 Album-Jahrescharts (2009)». Bundesverband Musikindustrie.
- ↑ «Classifica annuale 2009 (dal 29.12.2008 al 27.12.2009)» (på italiensk). Federazione Industria Musicale Italiana. Arkivert frå originalen 5. februar 2019. Henta 27. november 2021.
- ↑ «Top 50 Albumes 2009» (på spansk). Productores de Música de España. Arkivert frå originalen 27. oktober 2020. Henta 27. november 2021.Go until 2009 year and click «Albums» to download the file.
- ↑ «Årslista Albums – År 2009» (på svensk). Sverigetopplistan. Arkivert frå originalen 4. mars 2014. Henta 27. november 2021.
- ↑ «Schweizer Jahreshitparade 2008». hitparade.ch.
- ↑ «UK Year-End 2009» (PDF). Charts Plus. Henta 1. desember 2021.
- ↑ «Top Billboard 200 Albums – Year-End 2009». Billboard. Arkivert frå originalen 28. februar 2015. Henta 27. november 2021.
- ↑ «Top Rock Albums – Year-End 2009». Billboard. Henta 1. desember 2021.
- ↑ «2009 ARIA End of Decade Albums Chart». ARIA. January 2010. Henta 18. mai 2023.
- ↑ «Discos de Oro y Platino» (på spansk). Cámara Argentina de Productores de Fonogramas y Videogramas. Arkivert frå originalen 20. august 2011. Henta 3. mai 2021.
- ↑ «ARIA Charts – Accreditations – 2009 Albums». Australian Recording Industry Association.
- ↑ «Austrian album salstrofé – AC/DC – Black Ice» (på tysk). IFPI Austerrike. Enter AC/DC in the field Interpret. Enter Black Ice in the field Titel. Select album in the field Format. Click Suchen
- ↑ «Ultratop − Goud en Platina – 2009». Ultratop & Hung Medien / hitparade.ch.
- ↑ «Brazilian album salstrofé – AC/DC – Black Ice» (på portugisisk). Associação Brasileira dos Produtores de Discos.
- ↑ «Canadian album salstrofé – AC/DC – Black Ice». Music Canada.
- ↑ «The Nielsen Company 2008 Canadian Music Industry Report». Reuters. 7. januar 2009. Arkivert frå originalen 14. november 2012. Henta 23. oktober 2021.
- ↑ «Danish album salstrofé – AC/DC – Black Ice». IFPI Denmark.
- ↑ The first web page presents the sales figures, the second presents the certification limits:
- «AC/DC» (på finsk). Musiikkituottajat – IFPI Finland.
- «Kultalevyjen myöntämisrajat» (på finsk). Musiikkituottajat – IFPI Finland.
- ↑ «French album salstrofé – AC/DC – Black Ice» (på fransk). Syndicat National de l'Édition Phonographique.
- ↑ «Gold-/Platin-Datenbank (AC/DC; 'Black Ice')» (på tysk). Bundesverband Musikindustrie.
- ↑ «Greek album salstrofé – AC/DC – Black Ice» (på gresk). IFPI Greece.
- ↑ «Adatbázis – Arany- és platinalemezek – 2009» (på ungarsk). Mahasz.
- ↑ «Irish album salstrofé – AC/DC – Black Ice». Irish Recorded Music Association.
- ↑ «Music in Italy» (PDF). Federation of the Italian Music Industry. Arkivert frå originalen (PDF) 25. januar 2016. Henta 6. februar 2020.
- ↑ «Italian album salstrofé – AC/DC – Black Ice» (på italiensk). Federation of the Italian Music Industry. Select Album e Compilation in the field Scegli la sezione. Select Week -- and Year ----. Enter AC/DC in the field Artista. Click Avvia la ricerca
- ↑ «21st Century Album rankings». Oricon (på japansk). Arkivert frå originalen 22. juli 2011. Henta 6. april 2021. «2009 *,*54,064 悪魔の氷 / AC/DC 08/10/22»
- ↑ «Dutch album salstrofé – AC/DC – Black Ice» (på nederlandsk). Nederlandse Vereniging van Producenten en Importeurs van beeld- en geluidsdragers.
- ↑ «New Zealand album salstrofé – AC/DC – Black Ice». Recording Industry Association of New Zealand.
- ↑ «Polish album salstrofé – AC/DC – Black Ice» (på polsk). Polish Producers of Audio and Video (ZPAV). 11. februar 2009.
- ↑ «Portuguese album salstrofé – AC/DC – Black Ice» (på portugisisk). Associação Fonográfica Portuguesa.
- ↑ «Russian album salstrofé – AC/DC – Black Ice» (på russisk). National Federation of Phonogram Producers (NFPF).
- ↑ «Spanish album salstrofé – AC/DC – Black Ice» (PDF) (på spansk). Productores de Música de España.
- ↑ «Guld- och Platinacertifikat − År 2008» (PDF) (på svensk). IFPI Sweden.
- ↑ «The Official Swiss Charts and Music Community: Awards (AC/DC; 'Black Ice')». Hung Medien.
- ↑ «British album salstrofé – AC/DC – Black Ice». British Phonographic Industry. Enter Black Ice in the field Search. Select Title in the field Search by. Select album in the field By Format. Click Go
- ↑ «American album salstrofé – AC/DC – Black Ice». Recording Industry Association of America. If necessary, click Advanced, then click Format, then select Album, then click SEARCH
- ↑ «IFPI Platinum Europe Awards – 2008». International Federation of the Phonographic Industry.
Føregangar The Chase Marit Larsen |
Toppen av VG-lista AC/DC 2 veker, veke 44–45, 2008 |
Etterfylgjar St. Mandag Vamp |
- Album på toppen av VG-lista
- Musikkalbum frå 2008
- AC/DC-album
- Album produserte av Brendan O'Brien
- Album spelte inn i The Warehouse Studio
- ARIA Award-vinnarar
- Columbia Records-album
- Sony Music Australia-album
- Nummer-ein-album i Argentina
- Nummer-ein-album i Austerrike
- Nummer-ein-album i Australia
- Nummer-ein-album i Belgia
- Nummer-ein-album i Canada
- Nummer-ein-album i Tsjekkia
- Nummer-ein-album i Danmark
- Nummer-ein-album i Finland
- Nummer-ein-album i Frankrike
- Nummer-ein-album i Tyskland
- Nummer-ein-album i Hellas
- Nummer-ein-album i Ungarn
- Nummer-ein-album i Irland
- Nummer-ein-album i Italia
- Nummer-ein-album i New Zealand
- Nummer-ein-album i Polen
- Nummer-ein-album i Skottland
- Nummer-ein-album i Spania
- Nummer-ein-album i Sverige
- Nummer-ein-album i Sveits
- Nummer-ein-album i Storbritannia
- Nummer-ein-album i USA