Hopp til innhald

Adieu False Heart

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
Adieu False Heart
Studioalbum av Linda Ronstadt med Ann Savoy
Utgjeve 25. juli 2006
Innspelt 2006, Dirk Powell’s Cypress House Studio i Louisiana, The Sausalito Plant og Nashville
Sjanger Folk rock, Cajun, akustisk
Lengd 42:57
Selskap Vanguard
Produsent Steve Buckingham
Linda Ronstadt-kronologi 
Hummin' to Myself
(2004)
Adieu False Heart Duets
(2014)


Meldingar
Karakter
KjeldeKarakter
Acoustic Music4.5/5 stars[1]
Allmusic4/5 stars[2]
Pop Matters4.5/5 stars[3]

Adieu False Heart er det 25. studioalbumet til den amerikanske songaren Linda Ronstadt, spelt inn i lag med cajunsongaren Ann Savoy og gjeve ut i juli 2006. Det nådde 146. plassen på Billboard-lista.

Dette var det siste studioalbumet Ronstadt gav ut før ho pensjonerte seg i 2011 og avslørte at ho hadde fått Parkinsons sjukdom og ikkje lenger kunne syngje. Seinare vart diagnosen hennar endra.

Ronstadt og Savoy hadde tidlegare sunge i lag på Savoy-albumet Evangeline Made: A Tribute to Cajun Music, der dei song i lag som The Zozo Sisters. Dette albumet er ei blanding av cajunmusikk og folkrock. Albumet inneheld ei tolking av The Left Banke-hitten «Walk Away Renée» frå 1966, Harry Belafonte-songen av John Jacob Niles frå 1950-åra, «Go Away From My Window», og den franske songen «Parlez-moi d'amour». Ronstadt syng solo på Julie Miller sin «I Can't Get Over You» med ektemannen til Miller, Buddy Miller på gita, medan Savoy syng solo på Richard Thompson-songen «Burns' Supper».

Ronstadt sa om samarbeidet med Savoy: «Me kunne ha sydd eit sengeteppe, men me er musikarar, så me laga ei plate i lag i staden. Ho syng på fransk - eg snakkar ikkje fransk - men det tradisjonell kjærleik i dette bandet.»[4]

Albumet vart spelt inn i Dirk Powell sitt Cypress House Studio i Louisiana med lokale musikarar, mellom anna frå Red Stick Ramblers og The Mamou Playboys, og Dirk Powell og Joel Savoy,.

Albumet fekk blanda kritikk. Det vart nominert til to Grammyprisar for beste tradisjonelle folkealbum og beste lydteknikar.

Nr.TittelLåtskrivar(ar)Lengd
1.«Opening» 0:32
2.«Adieu False Heart»Arthur Smith3:34
3.«I Can't Get Over You»Julie Miller3:07
4.«Marie Mouri»David Greely3:31
5.«King of Bohemia»Richard Thompson3:04
6.«Plus Tu Tournes»Michel Hindenoch2:45
7.«Go Away from My Window»John Jacob Niles3:01
8.«Burns' Supper»Thompson3:43
9.«The One I Love Is Gone»Bill Monroe2:37
10.«Interlude» 0:24
11.«Rattle My Cage»Chas Justus2:48
12.«Parlez-moi d'amour»Jean Lenoir4:06
13.«Too Old To Die Young»Scott Dooley, John Hadley, Kevin Welch3:17
14.«Interlude» 0:31
15.«Walk Away Renée»Michael Brown, Bob Calilli, Tony Sansone3:26
16.«Closing» 1:08

Medverkande

[endre | endre wikiteksten]
  • Linda Ronstadt – solovokal på 3, 5, 7, 11, 13 (3. vers), 15; harmonivokal på 2, 4, 5, 6, 8, 10, 12, 13
  • Ann Savoy – solovokal på 2, 4, 6, 8, 9, 12, 13, 15 (på refreng og 3. vers); harmonivokal på 3, 7, 11; akustisk gitar på 6, 12
  • Dirk Powell – bandlaus banjo på 2, 11, 16; kontrabass på 5; trekkspel på 8, 9
  • Sam Broussard – akustisk gitar på 2, 5, 7, 8, 15
  • Andrea Zonn – resofonisk bratsj på 1, 16; bratsj på 3; fiolin på 5, 7, 12, 15
  • Stuart Duncan – fele på 2, 11, 13
  • David Schnaufer – boga dulcimer på 2, 10, 13; dulcimer på 11, 13, 14
  • Bryon House – kontrabass på 2, 3, 7, 8, 11, 13, 15
  • Buddy Miller – akustisk gitar på 3
  • Tim Lauer – trekkspel på 3
  • Kevin Wimmer – fele på 4, 6, 9
  • Joel Savoy – akustisk gitar på 4, 9; sologitar på 6; fele på 9
  • Chas Justus – akustisk gitar på 4, 6, 9, 12
  • Eric Frey – kontrabass på 4, 6, 9, 12
  • Kristin Wilkinson – bratsj og strykearrangement på 5, 7, 8, 15
  • John Catchings – cello på 5, 7, 8, 15
  • Christine Balfa – triangel på 6
  • Sam Bush – mandolin på 7, 8, 11
  • Bryan Sutton - akustisk gitar på 13
  • Gary Paczosa – lydteknikar, miksing
  1. Acoustic Music review[daud lenkje]
  2. Allmusic review
  3. Pop Matters review
  4. «The Honolulu Advertiser». Linda Ronstadt lets wisdom strike note, 31. mars 2006. Arkivert frå originalen 4. mars 2016. Henta 9. desember 2020.