Eagles av Eagles
Eagles Studioalbum av Eagles | ||
Språk | engelsk | |
Utgjeve | 1. juni 1972 | |
Innspelt | Februar 1972 | |
Studio | Olympic Studios, London | |
Sjanger | ||
Lengd | 37:19 | |
Selskap | Asylum | |
Produsent | Glyn Johns | |
Eagles-kronologi | ||
---|---|---|
Eagles | Desperado (1973) | |
Singlar frå Eagles | ||
|
Eagles er debutalbumet til rockebandet Eagles, gjeve ut i 1972. Albumet vart spelt inn i Olympic Studios i London med produsenten Glyn Johns. Albumet vart ein umiddelbar suksess for det unge bandet og nådde 22. plassen på den amerikanske albumlista, og selde til platinaplate. Albumet inneheldt tre singlar som nådde topp 40 på singellista i USA med «Take it Easy», «Witchy Woman» og «Peaceful Easy Feeling». Dei tre singlane nådde høvesvis 12., 9. og 22. plassen. Albumet spelte ei stor rolle i å popularisere countryrockstilen frå Sør-California. I 2003 vart albumet rangert på 374. plassen på lista til Rolling Stone over dei 500 beste albuma gjennom tidene. Singelen «Take It Easy» er med på lista til Rock and Roll Hall of Fame over «500 songar som forma Rock and Roll». Albumet var meint for ei utgjeving i kvadrofonisk lyd, og fekk til og med eit kvadrofonisk kataolognummer, men kom aldri ut på dette formatet. I dokumentarfilmen History of the Eagles avslørte Glenn Frey at bandet var alle på peyote då bileta til omslgaet vart tekne i Joshua Tree nasjonalpark.[2][3]
Utgjeving
[endre | endre wikiteksten]Meldingar | |
---|---|
Karakter | |
Kjelde | Karakter |
Allmusic | [4] |
Robert Christgau | B[5] |
Rolling Stone | [6] |
Robert Christgau meinte at bandet skreiv gode songar, men var usikker på kor autentisk countryrøtene deira var og meinte at det dei produserte var «elegant og syntetisk--glimrande, men falskt.»[5] Bud Scoppa i Rolling Stone meinte at dei hadde «respektert» countryrock-bakgrunn, og at etter Jackson Browne sitt debutalbum, var dette den beste debutplata i 1972.[6]
Ettermæle
[endre | endre wikiteksten]William Ruhlmann i Allmusic oppsumerer albumet i si melding om albumet som balansert når det kjem til låtskrivinga, men at dei tre hitsinglane vart sungen av Frey og Henley, som sidan skulle dominere bandet.[7] Rolling Stone hadde albumet på 364. plassen på lista si over dei 500 beste albuma gjennom tidene i 2003 og skreiv at albumet «skapte ein ny mal for tilbakelent L.A. countryrock».[8] Albumet var med i boka til Robert Dimery, 1001 Album You Must Hear Before You Die.[9]
Innhald
[endre | endre wikiteksten]Nr. | Tittel | Låtskrivar(ar) | Solovokal | Lengd |
---|---|---|---|---|
1. | «Take It Easy» | Jackson Browne, Glenn Frey | Frey | 3:34 |
2. | «Witchy Woman» | Don Henley, Bernie Leadon | Henley | 4:10 |
3. | «Chug All Night» | Frey | Frey | 3:18 |
4. | «Most of Us Are Sad» | Frey | Randy Meisner | 3:38 |
5. | «Nightingale» | Browne | Henley | 4:08 |
Nr. | Tittel | Låtskrivar(ar) | Solovokal | Lengd |
---|---|---|---|---|
1. | «Train Leaves Here This Morning» | Gene Clark, Leadon | Leadon | 4:13 |
2. | «Take the Devil» | Meisner | Meisner | 4:04 |
3. | «Earlybird» | Leadon, Meisner | Leadon | 3:03 |
4. | «Peaceful Easy Feeling» | Jack Tempchin | Frey | 4:20 |
5. | «Tryin'» | Meisner | Meisner | 2:54 |
Medverkande
[endre | endre wikiteksten]- Glenn Frey – gitarar, slidegitar, vokal
- Don Henley – trommer, vokal
- Bernie Leadon – gitarar, banjo, vokal
- Randy Meisner – bassgitar, vokal
Produksjon
[endre | endre wikiteksten]- Gary Burden – design
- Henry Diltz – fotografi
- Glyn Johns – produsent, lydteknikar
Singlar
[endre | endre wikiteksten]- «Take It Easy/Get You in the Mood» - Asylum 11005; utgjeve 1. mai 1972
- «Witchy Woman/Early Bird» - Asylum 11008; utgjeve 1. august 1972
- «Peaceful Easy Feeling/Tryin'» - Asylum 11013; utgjeve 1. desember 1972
Lister
[endre | endre wikiteksten]- Album
År | Liste | Plassering |
---|---|---|
1972 | Billboard Pop Album | 22 |
- Singlar
År | Singel | Liste | Plassering |
---|---|---|---|
1972 | «Take It Easy» | Billboard Pop Singles | 12 |
1972 | «Witchy Woman» | Billboard Pop Singles | 9 |
1973 | «Peaceful Easy Feeling» | Billboard Pop Singles | 22 |
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- Denne artikkelen bygger på «Eagles (album)» frå Wikipedia på engelsk, den 15. august 2015.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ «Eagles - AllMusic». allmusic. Henta 25. november 2014.
- ↑ The Eagles' Greatest Hit Grantland, 14. august 2013.
- ↑ History of the Eagles kring 45 minuttar ut.
- ↑ Ruhlmann, William. «Eagles». Allmusic. Henta 10. september 2013.
- ↑ 5,0 5,1 Christgau, Robert. «The Eagles: Desperado». Robert Christgau.com. Henta 10. september 2012.
- ↑ 6,0 6,1 Brackett, Nathan; Hoard, Christian David (2004). Eagles. Simon and Schuster. Henta 10. september 2013.
- ↑ William Ruhlmann (2011). «Eagles - Eagles | AllMusic». allmusic.com. Henta 15. august 2015. «by Frey and Henley.»
- ↑ «500 Greatest Album: The Eagles - The Eagles | Rolling Stone Music | Lists». rollingstone.com. 2009. Arkivert frå originalen 27. april 2012. Henta 15. august 2015.
- ↑ «1001 Album You Must Hear - 2008 Edition». rocklistmusic.co.uk. 2011. Henta 15. august 2015. «Eagles»[daud lenkje]
- ↑ http://www.discogs.com/Eagles-Eagles/release/1615902
208: Tha Carter III Lil Wayne |
Plassering på lista til Rolling Stone frå 2020 over dei 500 beste albuma gjennom tidene 207 Eagles Eagles |
206: Low David Bowie |
369: Louder Than Bombs The Smiths |
Plassering på lista til Rolling Stone frå 2012 over dei 500 beste albuma gjennom tidene 368 Eagles The Eagles |
367: Ray of Light Madonna |