Deir al-Asad

Deir al-Asad
דייר אל-אסד, دير الأسد
lokal kommune
Deir al-Asad, 2007
Namneopphav: Løveklosteret
Land	Israel
Distrikt	Nord distrikt
Koordinatar	32°56′11″N 35°16′19″E
Areal	4,8 km²
Folketal	8 000  (2011)
Folketettleik	1 667 / km²
Deir al-Asad 32.936388888889°N 35.271944444444°E / 32.936388888889; 35.271944444444
Kart som viser Deir al-Asad. Kart som viser Deir al-Asad.
Wikimedia Commons: Deir al-Asad

Deir al-Asad (hebraisk דֵיר אֶל-אַסַד; arabisk دير الأسد) er ein arabisk by i Galilea i Israel, nær Karmiel. I 2003 vart kommunen Deir al-Asad slått saman med Majd al-Krum og Bi'ina til byen Shaghur, men då bykommuenn vart oppløyst i 2008 vart kommunen oppretta på ny. I 2011 var folketalet 8 000.

Historie

I krossfarartida var staden ein kristen busetnad, La Bana, med eit kloster kalla opp etter St. Georg i nærleiken. Då Det osmanske riket tok over, vart dei kristne drivne ut av sultan Suleiman I og etterkomarane deira slo seg sidan ned i den nærliggande busetnaden Bi'ina. Landområdet til den opphavleg kristne busetnaden og kloster vart gjeven av sultanen til sjeiken Al-Asad A-Zaffah frå Safed og sistnemnde grunnla den noverande landsbyen.

Deir al-Asad og den nærliggande Bi'ina var begge busette av drusarar då Victor Guérin vitja staden i 1875, men seint i 1870-åra, hadde dei emigrert til Hauran for å unngå å verte innkalla i den osmanske hæren. I Palestine Exploration Fund sin Survey of Western Palestine (SWP) i 1881 vart Deir al-Asad skildra som ein landsby med 600 muslimar og nokre ruinar av den originale kristne busetnaden. Han var omgjeven av oliventre og dyrkbar mark, med ei kjelde i nærleiken.

Byen er hovudsakleg busett av familiane Asadi og Dabbah.

I folketeljinga i 1922, utført av Det britiske mandatet, hadde Dair al-Asad eit folketal på 749, alle muslimar. I folketeljinga i 1931 hadde Deir al-Asad 858 muslimske innbyggjarar som budde i 179 hus. I 1945 hadde Deir el Asad 1 100 innbyggjarar, all klassifisert som arabarar. Dei eigde i alt 8 366 dekar med land, medan 7 dekar var offentleg. 1 322 dekar var plantasjar og irrigerte landområde, der 1 340 vart nytta til korn, medan 38 dekar var utbygd (urbane) område.

Før 1962 var landsbyen Deir al-Asad sjølvforsynt med mat. Det vart produsert nok kjøt, frukt, kveite og grønsaker og overskotet vart seld i Akko eller Nasaret. I 1962 vart landområde i Majd al-Kurum-dalen konfiskert for byprosjektet Karmiel, og landsbyen vart derfor strippa for dei mest frodige områda. Berre åslandet i nord, som hovudsakleg bestod av olivenlundar, vart verande i fred. Dette konfikserte landet ruinerte økonomien i Deir al-Asad. I dag driv berre 10 % av arbeidsstyrken på landområdet, og 80 % pendlar dagleg til fabrikkar i Haifa eller arbeider på jødiske gardar.

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Deir al-Asad» frå Wikipedia på engelsk, den 6. desember 2014.
  • Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
• Barron, J. B., red. (1923). Palestine: Report and General Abstracts of the Census of 1922. Government of Palestina. 
• Amun, H.; Davis, U.; San´allah, N. D. (1977). Deir al-Asad: The Destiny of an Arab Village in Galilee, in Palestinan Arabs in Israel: Two Case Studies. London: Ithaca Press. 
• Conder, Claude Reignier; Kitchener, Herbert H. (1881). The Survey of Western Palestine: Memoirs of the Topography, Orography, Hydrography, and Archeology 1. London: Committee of the Palestine Exploration Fund. 
• Ellenblum, Ronnie (2003). Frankish Rural Settlement in the Latin Kingdom of Jerusalem. Cambridge University Press. ISBN 0521521874.  (s. 167 - 169 )
• Firro, Kais (1992). A History of the Druze 1. BRILL. ISBN 9004094377. 
• Gilmour, David (1983). Dispossessed: The Ordeal of the Palestinians. Storbritannia: Sphere Books. 
• Guérin, Victor (1880). Description Géographique Historique et Archéologique de la Palestina (på fransk). 3: Galilea, pt. 1. Paris: L'Imprimerie Nationale. 
• Hadawi, Sami (1970). Village Statistics of 1945: A Classification of Land and Area ownership in Palestine. Palestinsk frigjeringsorganisasjon forskingssentral. 
• Hütteroth, Wolf-Dieter; Abdulfattah, Kamal (1977). Historical Geography of Palestine, Transjordan and South Syria in the Late 16th Century. Erlanger Geographische Arbeiten, Sonderband 5. Erlangen, Tyskland: Vorstand der Fränkischen Geographischen Gesellschaft. ISBN 3-920405-41-2. 
• Mills, E., red. (1932). Census of Palestine 1931. Population of Villages, Towns and Administrative Areas (PDF). Jerusalem: Government of Palestina. 
• Palmer, E. H. (1881). The Survey of Western Palestine: Arabic and English Name Lists Collected During the Survey by Lieutenants Conder and Kitchener, R. E. Transliterated and Explained by E.H. Palmer. Committee of the Palestine Exploration Fund. 
• Petersen, Andrew (2001): A Gazetteer of Buildings in Muslim Palestine: Volume I (British Academy Monographs in Archeology)
• Pringle, Denys (1993), The Churches of the Crusader Kingdom of Jerusalem: A-K (excluding Akko and Jerusalem), Cambridge University Press 

Bakgrunnsstoff

• SWP map III
• Velkomen til Dayr al-Asad